Laurien Bleeker Persoonlijke verhalen 26 mrt 2022, 14:00

Leestijd: 3 minuten

Katy’s dochter heeft watervrees: ‘Ze durft bijna het water niet in tijdens zwemles’

Het moment dat je kind vijf jaar wordt, is het tijd voor zwemles. Voor veel ouders en kinderen is dit een leuk en spannend moment, maar niet als je kind watervrees heeft. Anne, de 6-jarige dochter van Katy, is bang voor water en durft tijdens haar zwemlessen bijna het water niet in…

Katy (32): “Eigenlijk al sinds ik me kan herinneren, en nu ik op die tijd terug kijk, heeft Anne niet van water gehouden. Als pasgeboren baby begon ze al te huilen als ze werd gebadderd. Douchen met een van ons ging dan wel wat beter. Maar het moment dat ze zelf kon zitten en wij haar dus zittend onder de douche probeerden te zetten (alleen), dan zette ze het op een krijsen.

Niets hielp: een handdoek op de grond tegen het uitglijden, speelgoed erbij, schuim in haar bad. Geen schuim in haar badje… Aan watervrees dachten we toen nog niet, ze hield gewoon niet van douchen en badderen, dachten we. Haren wassen was een drama en eindigde meestal in een waterballet in de badkamer en veel gehuil. Dat ging wel iets beter naarmate ze wat ouder werd en toen ze vier was vond ze in bad gaan prima. Maar niet met haar broertje van inmiddels 2 jaar erbij. Want die vond het maar al te leuk om te spetteren en als Anne ergens een hekel aan had…

Dat ze watervrees heeft, breekt mijn hart

Ook wanneer het zomer was merkten we wel dat Anne niet zo graag bij het water te vinden was, zoals andere kinderen. De waterpomp bij de plaatselijk speeltuin was altijd in trek bij de buurtkindjes, maar Anne zat liever op de schommel. Op dat moment denk of vind je daar niks van, maar achteraf waren dat wel al tekenen dat ze gewoon niet van water hield.

En toen werd ze vijf en mocht ze op zwemles. Nou, dat was al een strijd op zich. Haar meenemen naar zwemles zonder gehuil, ik denk dat dat nog steeds niet voorgekomen is. Tijdens de lessen is ze aanwezig, kletst ze de zwemjuf de oren van haar hoofd, maar wanneer ze dat water in moet is het drama. Ze wil niet dat andere kinderen spetteren, ze durft geen oefeningen te doen… Eigenlijk durft ze het water niet eens in. Het breekt mijn hart om te zien hoe weinig plezier ze eraan beleeft doordat ze watervrees heeft. En om haar angstige gezicht te zien. Helemaal als ik andere kinderen zie ‘groeien’ in het water. Of als ik blije koppies naar hun ouders zie kijken en ouders die trots hun duim opsteken. En dan heb je ook nog van die ouders die vol medelijden naar mij kijken. Rot op, denk ik dan.

Zwemles is dus een drama, zowel voor Anne als voor ons. Het schiet gewoon voor geen meter op zo. Ze heeft watervrees, is niet watervrij en daarmee gaat ze natuurlijk nooit leren zwemmen. We zijn nu in gesprek met de zwemjuf, want die ziet natuurlijk ook wel dat dit zo niet werkt. Misschien stoppen we even met de lessen om haar eerst rustig watervrij te maken, en pakken we het daarna weer op. Aan de andere kant willen we zo graag dat ze ermee door gaat, want anders zijn we bang dat ze helemaal het water niet meer in durft.

We hopen dat ze deze zomer aan de rand van de zee durft te spelen

Waar haar angst voor water vandaan komt, dat weten we nog steeds niet. Er zijn heel veel oorzaken voor watervrees, er hoeft maar een kleine nare ervaring voor haar geweest te zijn (iets dat wij misschien niet eens zo ervaren hebben) dat voor haar angst kan zorgen… We gaan deze zomer op vakantie en hoe geweldig zou het voor haar en voor ons zijn als ze het zwembad in kan springen of aan de rand van de zee durft te spelen. We hopen het nog steeds.”

‘Mijn zoon (6) is ontzettend bang voor zwemles, en wil er niet meer heen. Wat kan ik doen?’