Mijn 16-jarige dochter steelt geld van mij, wat moet ik doen? Pubermeidencoach geeft advies
In de rubriek ‘Durf te vragen’ bespreken we elke week een opvoedvraag van een ouder die hij of zij zelf niet durft te stellen. Deze week: “Ik ben erachter gekomen dat mijn dochter (16) geld van mij steelt. Ik weet niet wat ik tegen haar moet zeggen, ook al ben ik er vrij zeker van dat zij hier schuldig aan is.”
Pubermeidencoach Femke Wester heeft ervaring met alle uitdagingen die bij het opvoeden van pubers komen kijken.
Weet je zeker dat je kind steelt?
Pubermeidencoach Femke Wester legt uit dat je altijd eerst zeker moet weten of je kind gestolen heeft. “Het is nogal heftig om van stelen te worden beschuldigd. Voor je erover begint, moet je dus bewijs hebben dat redelijk onweerlegbaar is.
Wanneer het echt zo blijkt te zijn, is dat enorm balen. Maar weet dat gemiddeld vijftien procent van de pubers wel eens iets uit een winkel steelt en dat percentage voor thuis stelen ligt nog veel hoger. Stelen hoort bij grenzen verkennen en het onderzoeken van de eigen identiteit. Door te stelen komen veel pubers erachter dat het de stress en de straf niet waard is. Wat nog belangrijker is, de schaamte die ze voelen maakt ze duidelijk dat ze niet iemand willen zijn die steelt.
Hoe reageer je als ouder als je kind steelt?
Als je er zeker van bent dat ze steelt, leg dat dan eens rustig bij haar neer. Het liefst als jullie samen in de auto zitten, zodat ze niet weg kan lopen en jullie elkaar ook niet per se recht aan hoeven te kijken. Wester zegt ook dat je rustig kunt vertellen wat het met je doet: “Zeg bijvoorbeeld dat dit ervoor zorgt dat je het vertrouwen in haar verliest.
Geef aan dat je het fijn zou vinden dat ze op een bepaald moment haar excuses aanbiedt, dat dit niet meer gebeurt en dat ze bovendien het geld terug legt. In negen van de tien gevallen is dit genoeg. Het is vaak een fase waar pubers doorheen gaan en zodra de consequenties groter zijn dan de baten, is het klaar.”
Reguleer je emoties
Wat volgens Wester belangrijk is, is om je dochter niet te overspoelen met al jouw emoties. “Natuurlijk schrik je als je erachter komt dat je kind steelt. Maar pas als je zelf weer tot rust bent gekomen, kun je je kind benaderen. Als je helemaal vanuit je emotie gaat (s)preken stopt je kind namelijk met luisteren. Een heftige emotie van een ouder brengt zoveel teweeg in een kind, dat er naar de inhoud niet meer geluisterd wordt.
Laat zien hoe je dochter het beste met verleidingen (en niet alleen stelen) kan omgaan. Leer haar omgaan met het herkennen van verleidingen en bewust keuzes maken met de toekomst voor ogen en niet alleen met de gedachte ‘het is nu lekker’. Dit kan alleen door zelf het goede voorbeeld te geven.
Let er ook op dat je de rest van je kind blijft zien. Want hoe meer ze zeker weet dat je van haar houdt en op andere gebieden heel trots op haar bent, hoe beter ze in haar vel zit en hoe sterker ze in haar schoenen staat. Dit maakt het stoppen met stelen alleen maar makkelijker.”
Consequenties
Wanneer dit toch niet zo is, kunnen de consequenties opgeschroefd worden. Haar om bewijzen vragen als ze iets beweert, zorgen dat alles wordt terugbetaald, naar de winkel gaan en bekennen en de consequenties dragen. Je kunt zelfs opzoeken wat de jeugdstraffen zijn voor diefstal. In het uiterste geval, als ze door blijft gaan, schakel de politie in.
Lina (38): ‘Ik zag iemand een brommer stelen en keek recht in het gezicht van mijn 14-jarige zoon’