Laurien Bleeker Persoonlijke verhalen 29 jul 2023, 12:54

Leestijd: 3 minuten

Dilemma: ‘Mijn zoon (14) komt niet meer buiten, hoe krijg ik hem achter die spelcomputer vandaan?’

Regelmatig krijgen we vragen van lezers over zwanger zijn, opvoeden, ouderschap en problemen en dilemma’s waar ouders mee zitten. Daarom delen we elke week een dilemma van een lezer. Deze week legt Anna (46) haar dilemma voor: “Mijn zoon zit veel achter zijn spelcomputer. Hij komt bijna niet meer buiten, wat kan ik hier aan doen?”

“Ik maak me echt zorgen om mijn zoon (14) die de laatste tijd erg veel tijd, té veel tijd, achter zijn spelcomputer doorbrengt. Waar hij eerder vaak en lang buiten speelde met vriendjes uit de buurt, grijpt hij nu eigenlijk elke dag meteen naar het beeldscherm. Hij lijkt verslaafd te zijn geraakt aan een spelletje. Ik merk dat hij moeite heeft met loskomen van zijn spelcomputer. Wanneer hij dan even niet achter zijn spel zit, is hij onrustig en zegt ‘ie zich te vervelen.

Liever zien we hem buiten spelen

Zijn vader en ik hebben al meerdere gesprekken met hem gevoerd over zijn overmatige beeldscherm gebruik. Zo hebben we onze zorgen geuit over het constant staren naar een scherm en dat dit heel slecht is voor zijn ogen. Ook hebben we uitgelegd dat hij beweging nodig heeft en dat het gezond is om buiten te spelen met andere kinderen. Voor zijn lichaam, maar ook om zijn sociale contacten te onderhouden. Daar ligt het namelijk niet aan, hij heeft vrienden genoeg in de buurt en die zie ik dan ook regelmatig buiten spelen terwijl hij in zijn slaapkamer achter de spelcomputer zit.

Ook wij zien hem veel minder, hij komt alleen beneden om wat te eten of drinken te pakken (en dat vaak al niet eens) of om ‘s avonds aan te schuiven voor het avondeten. Alleen op dat moment herken ik mijn sociale zoon weer terug, want dan kletst hij gezellig mee en is hij weer een beetje zichzelf. Tot hij weer opgeslokt wordt door zijn spelletje. Als tegenargument zegt hij dat hij online veel contact heeft met ‘vrienden’, die hetzelfde spel spelen. Echter hebben wij geen idee wie dat zijn en we vragen ons af of hij wel weet wie dat echt zijn.

Dilemma: hoe helpen we hem met het vinden van de juiste balans tussen zijn spelcomputer en zijn sociale leven?

We zijn bang dat het vele spelen achter de spelcomputer ervoor zorgt dat hij zich gaat isoleren en dat hij niets anders meer weet te doen als die computer er even niet is. Zoals op vakantie bijvoorbeeld. Hij weet dat het spelletje niet mee gaat en daar zijn nu al flinke discussies over. Ik wil hem aanmoedigen om ook andere dingen te ondernemen, maar ook weer niet zo streng zijn dat ik die spelcomputer af pak. Dat vind ik te ver gaan, hij is veertien jaar en ik wil hem het vertrouwen geven dat hij zelf de juiste keuzes kan maken, al doet hij dat op dit moment niet vinden wij.

Mijn man en ik praten samen veel over dit dilemma: hoe helpen we hem de juiste balans te vinden tussen zijn hobby en een sociaal en gezond leven… Op dit moment weten we niet goed hoe we het aan moeten pakken…”

Dilemma: ‘Laat ik mijn kind overplaatsen naar een andere klas, omdat we problemen hebben met de leerkracht?’