Laurien Bleeker Persoonlijke verhalen 22 apr 2023, 11:06

Leestijd: 4 minuten

Dilemma: ‘Het vriendinnetje van mijn dochter (7) steelt haar spullen, wat moet ik hiermee?’

Regelmatig krijgen we vragen van lezers over zwanger zijn, opvoeden, ouderschap en problemen en dilemma’s waar ouders mee zitten. Daarom delen we elke week een dilemma van een lezer. Deze week legt Tara (41) haar dilemma voor: “Af en toe merken we dat er iets weg is. Achteraf komen we erachter dat het vriendinnetje van onze dochter haar spullen steelt. Wat moeten we hiermee?”

“Sinds een tijdje heeft onze dochter een leuk en lief vriendinnetje. Het meisje woont verderop in de buurt, dus ze spelen regelmatig samen buiten. Zij en onze dochter zijn even oud, zeven jaar, en hebben dezelfde interesses. Ze gaan nu al een tijd met elkaar om en zijn in korte tijd hechte vriendinnen geworden. In het leven van het meisje speelt wel veel op het moment. Haar thuissituatie is onrustig omdat haar ouders onlangs gescheiden zijn. We merken dit soms aan haar, dan zit ze even niet lekker in haar vel. Gelukkig kan ze zich goed uiten en doet ze vaak even haar verhaal bij ons.

We merken dan ook dat ze veel bij ons is en naar onze dochter toe trekt. Ze spelen met slecht weer eigenlijk altijd binnen in ons huis. Wij vinden dit geen probleem en alleen maar gezellig. Ze blijft soms eten en ook logeren. De laatste tijd vallen ons alleen wat dingen op. Zo missen er soms spullen uit de kamer van onze dochter. Nou raakt ze heus wel eens iets kwijt, maar eigenlijk vinden we altijd alles terug. Nu dus niet. Het gaat niet om heel grote of gekke spullen, maar denk aan een flesje nagellak dat opeens onvindbaar was. Een andere keer bleek er een edelsteentje uit haar collectie te missen en zo zijn er meerdere kleine dingen die opeens weg waren.

Vriendinnetje steelt van dochter

De laatste keer bleek haar lievelingsketting weg te zijn. Deze ketting had onze dochter van vrienden gekregen voor haar verjaardag. Ze is er altijd erg zuinig op en draagt ‘m vaak. Wanneer ze de ketting niet om heeft, hangt ze hem altijd aan een haakje aan de muur van haar slaapkamer. Laatst wilde ze de ketting om doen en hing ‘ie er dus niet. Huilend kwam ze beneden om het te vertellen en we hebben samen overal gezocht, maar niets gevonden. Misschien was ze de ketting toch ergens kwijt geraakt?

Tot ze een paar dagen later tot haar grote verbazing en schrik de ketting om de nek van haar vriendin zag hangen. In eerste instantie heeft ze er niets van gezegd, omdat ze zo verbaasd was. Daarna heeft ze toch nog gevraagd hoe haar vriendin aan de ketting kwam. Zij vertelde dat ze die gekregen had van iemand en dat het haar ketting was. Daarbij deed ze heel onaardig tegen onze dochter, ze zei dat zij haar beschuldigde van stelen. Weer huilend kwam onze dochter thuis en vertelde wat er was gebeurd. We hebben contact opgenomen met een van de ouders en na een hoop gedoe is de ketting terug gegeven aan onze dochter. Zonder excuses erbij trouwens.

Dilemma: moeten we hier meer werk van maken?

Zoals het met jonge kinderen gaat is het voorval door de meiden alweer vergeten en vergeven, maar bij ons voelt het wel anders. Elke keer als het meisje bij ons speelt, let ik toch wat meer op. Sommige dierbare spullen heb ik zelfs weggehaald uit de woonkamer en uit de kamer van mijn dochter. Dat is geen fijn gevoel eigenlijk. De ouders van het meisje doen net alsof het iets normaals is, iets wat kinderen doen. Maar op deze leeftijd weten ze heus wel dat dit niet kan toch? Moeten we hier nu iets mee? Zeggen dat onze dochter niet meer met haar mag spelen vinden we ook wel weer erg ver gaan. Of gaan we toch nog een keer met de ouders om tafel? Het vorige ‘gesprek’ ging alleen via de app, dus daar hebben we niet echt kunnen vertellen hoe we ons nu voelen. Of laten we het hierbij en letten we heel goed op of er niet weer spullen verdwijnen?”

Dilemma: ‘Haal ik mijn kinderen van de BSO om geld te besparen of niet?’