Dilemma: ‘Moet ik mijn zoon (10) op vakantie laten gaan met het asociale gezin van zijn vriend?’
Regelmatig krijgen we vragen van lezers over zwanger zijn, opvoeden, ouderschap en problemen en dilemma’s waar ouders mee zitten. Daarom delen we elke week een dilemma van een lezer. Deze week legt Karen (36) haar dilemma voor: “Moet ik mijn zoon (10) op vakantie laten gaan met het asociale gezin van zijn vriend?”
“Mijn zoontje Bram is tien jaar en zit in groep 7. Hij heeft een vriendje met wie hij veel omgaat, Sam. Ze doen op school veel samen en spelen ook buiten schooltijd vaak met elkaar. Hartstikke leuk natuurlijk, we zijn blij dat hij een vriendje heeft gevonden met wie hij het leuk heeft. De zomervakantie komt langzaam in zicht en we hebben die van ons al een tijdje geboekt.
Mee op vakantie
Wij gaan dit jaar met ons gezin, we hebben ook nog een dochter van zeven, twee weken naar Frankrijk; heerlijk even uitrusten en ontspannen aan het strand en leuke dorpjes bezoeken. Nu kwam Bram laatst thuis van een speelafspraak met Sam en vertelde dat Sam had gevraagd of hij mee wilde met hen op vakantie, een aantal dagen, van maandag tot en met vrijdag. Van zijn ouders mocht het.
Hartstikke leuk, zou je misschien denken, maar helaas denk ik daar niet zo over. En dat heeft alles te maken met zijn ouders. Hoewel het best aardige mensen zijn, ben ik het niet eens met hun opvoeding. . Ze zijn heel vrij in hun opvoeding, laten Sam best wel zijn eigen gang gaan en maken zich niet zo snel druk.
Asociaal
Ik vind ze af en toe zelfs een beetje asociaal overkomen. Zo laten ze Sam bijvoorbeeld heel vaak hier komen, maar zeggen ze nooit uit henzelf dat Bram ook wel daar mag spelen, alleen als ik het vraag. Alleen daarom ben ik eigenlijk al verbaasd dat dit verzoek vanuit hen komt. Daarbij helpen ze ook bijna nooit met activiteiten op school en lijken ze gewoon niet heel erg geïnteresseerd in anderen.
Bram wil wel graag met ze mee, het lijkt hem fantastisch om samen met zijn vriend op vakantie te gaan. Het is dan wel op een camping in Nederland, het buitenland had ik sowieso niet goed gevonden, maar alsnog heb ik er niet een heel goed gevoel bij. Dat ze regelmatig met elkaar spelen, vind ik geen probleem, maar mee op vakantie voor een midweek? Dat vind ik nogal wat.
Beren op de weg
Ik ben er zelf niet bij en dat vind ik een onprettig idee. Hoe weet ik of ze wel goed voor Bram zorgen en ook geïnteresseerd in hem zijn? Ik moet er niet aan denken dat hij zich daar niet op zijn gemak voelt. Mijn man denkt dat het allemaal wel meevalt en zegt dat ik bij voorbaat al beren op de weg zie. Misschien is dat zo, maar Bram is nog maar tien jaar en wij zijn gewoon verantwoordelijk voor hem.
Nu twijfel ik dus. Ik gun Bram heus wel een leuke vakantie met zijn vriend en misschien is het overdreven om hem thuis te houden. Sam is een goede jongen, dus de opvoeding gaat ergens toch wel gewoon goed daar. Aan de andere kant heb ik er gewoon geen goed gevoel bij en wil ik liever niet dat Bram meegaat. Wat moet ik doen?”
Tips van de redactie
Dit is zeker een lastige situatie, dat begrijpen we helemaal. Laten we allereerst duidelijk vooropstellen: als jij hier geen goed gevoel bij hebt om wat voor reden dan ook, dan heb je alle recht om ‘nee’ te zeggen. Het welzijn van je kind gaat voor en wat je zelf al zegt: jullie zijn zijn ouders, jullie zijn verantwoordelijk voor hem.
Maar als je toch nog twijfelt, kun je ook altijd met de ouders van Sam in gesprek gaan. Uit je bezorgdheid, uiteraard op een nette manier, maar laat weten waar je over twijfelt. Misschien kunnen ze je toch geruststellen of denk je daarna juist nog meer dat je het niet aandurft. Maar dan heb je ze wel de kans gegeven om jou als ouder gerust te stellen, want het gaat natuurlijk om jouw kind.
Als laatste kun je er ook voor kiezen om een tussenweg te nemen. Laat je zoon één dag of desnoods twee dagen daar langskomen. Dan is het misschien even een paar keer in korte tijd op en neer rijden voor jullie, maar zit je niet een midweek met een vervelend gevoel thuis. Succes met het vinden van de beste oplossing!