Dilemma: ‘Mijn schoonmoeder geeft mijn kind veel minder cadeaus dan haar andere kleinkind, zeg ik er wat van?’
Regelmatig krijgen we vragen van lezers over zwanger zijn, opvoeden, ouderschap en problemen en dilemma’s waar ouders mee zitten. Daarom delen we elke week een dilemma van een lezer. Deze week: Nour (29), die het vervelend vindt dat haar zoontje minder cadeaus van haar schoonmoeder krijgt dan zijn nichtje, het andere kleinkind van haar schoonmoeder.
Nour: „Ik heb een schat van een schoonmoeder, dat wil ik allereerst even gezegd hebben. Ze is ontzettend lief voor mijn 6-jarige zoon Ryo, past geregeld op en we kunnen altijd bij haar terecht als we omhoog zitten. Maar mijn schoonmoeder heeft nóg een kleinkind, een meisje, Giulia. Zij en Ryo schelen maar een maand, dus een paar jaar geleden kreeg ze er in één klap twee kleinkinderen bij. Dolgelukkig was ze natuurlijk, en ook voor haar kleindochter gaat ze door het vuur. Alleen iets té, heb ik het idee.
Diepe dochterwens
Al sinds de geboorte van Giulia merk ik dat mijn schoonmoeder meer naar haar trekt. Ik wéét dat ze zelf ook graag een dochter had gewild, dat heeft ze me ooit verteld. Iets wat na de geboorte van haar drie zoons niet meer ging gebeuren. Natuurlijk houdt ze zielsveel van haar kinderen, maar ze had ook een diepe dochterwens, dus ergens is het nog steeds een gemis. In Giulia heeft ze nu wél een kleindochter. Een hartstikke lief kind, ook echt een meisje-meisje dat van tutten, poppenkleertjes, tasjes en sieraden houdt. Mijn schoonmoeder vindt dat prachtig: ze kunnen úrenlang samen zoet zijn. Daartegenover staat dat mijn schoonmoeder net zo enthousiast een balletje trapt met Ryo, of samen met hem draken en dinosaurussen knutselt – Ryo is namelijk weer echt een jongen-jongen.
Vaker cadeaus voor kleindochter
Tot zover nog niks aan de hand, maar ik merk de laatste tijd óók dat mijn schoonmoeder vaker cadeautjes voor haar kleindochter koopt. Meestal geeft ze die als Ryo er niet bij is – maar kom ik er later alsnog achter omdat Giulia groots verkondigt dat ze een ketting/haarband/glitterspul van oma heeft gekregen. Laatst gingen Ryo en ik even onaangekondigd bij mijn schoonmoeder langs en was Giulia er ook. Had ze een gloednieuwe prinsessenjurk van haar oma gekregen. Ryo zag dat en begon erover toen we weer thuis waren. ‘Waarom krijgt Giulia wel cadeaus van oma en ik niet?’, vroeg hij. Ja, toen stond ik natuurlijk met mijn mond vol tanden. Ik weet niet precies meer wat ik zei, hield het geloof ik op een verlaat verjaardagscadeau, maar zijn vraag sneed door mijn ziel. Dat het mij opvalt is één, maar nu merkt mijn kind er ook iets van en dat vind ik vervelend. Want ja, waarom is dat eigenlijk zo? Puur omdat mijn schoonmoeder zo blij is met een kleindochter, een meisje, of speelt er meer?
Dilemma: bespreken of niet?
Ik twijfel nu heel erg: moet ik er iets van zeggen of niet? Zelfs mijn man heeft geen idee van deze situatie, ik denk dat hij oprecht niets in de gaten heeft – en er ook minder om geeft, misschien. Anderzijds wil ik ook niet gaan stoken in de familie of met een vingertje gaan wijzen. Nogmaals, mijn schoonmoeder is een schat van een oma voor haar kleinzoon. En het gaat me ook écht niet om de cadeaus zelf. Ryo krijgt genoeg en eerlijk gezegd hoef ik al die troep ook niet in huis. Maar voor kinderen zijn cadeaus nou eenmaal van levensbelang en dan is het best verdrietig om te zien dat je nichtje méér krijgt dan jij. Ik vind het een lastig dilemma, dus ik ben heel benieuwd wat anderen zouden doen.”