Wilma Groothuis Persoonlijke verhalen 12 jun 2024, 13:04

Leestijd: 3 minuten

Dilemma: ‘Moet ik accepteren dat mijn puber niet wil studeren?’

Regelmatig krijgen we vragen van lezers over opvoeden, ouderschap en problemen en dilemma’s waar ouders mee zitten. Daarom delen we elke week een dilemma van een lezer. Deze week legt Jantine (41) haar dilemma voor: “Moet ik accepteren dat mijn puber niet wil studeren?”

“Mijn zoon (17) heeft onlangs zijn examens afgerond voor de havo en heeft nu een welverdiende vakantie. Hij hoort binnenkort of hij is geslaagd, maar daar gaan we eigenlijk wel vanuit. Hij heeft er zelf een goed gevoel over en het is een slimme jongen. We zijn hartstikke trots op hem, hij is eigenlijk zonder problemen de havo doorgekomen, wat superfijn is.

Niet studeren

Toch is er een puntje wat wij als ouders lastig vinden: onze zoon wil namelijk niet studeren. Hij heeft geen idee welke opleiding hij zou willen doen en hij ziet het nut er dan ook niet van in. Hij gaat liever werken en geld verdienen, zodat hij daarna kan doen wat hij wil. Wat dat is, weet hij alleen nog niet, maar dat ziet hij dan wel, zegt hij.

Mijn man en ik zijn het niet eens met zijn keuze. Wij zijn allebei harde werkers en vinden het logisch dat je na de middelbare school een studie gaat volgen. Sowieso vinden we het een prettig idee dat onze kinderen wel een diploma hebben, zodat ze in de toekomst in ieder geval aan het werk kunnen. Een baan vinden is al niet altijd vanzelfsprekend, laat staan als je geen diploma hebt.

Van gedachten veranderen

We vonden dan ook dat hij zich wel moest inschrijven voor een opleiding, gewoon voor de zekerheid. Misschien zou hij nog van gedachten veranderen en op die manier konden we er nog wel even over nadenken. Dat heeft hij ook gedaan, maar hij blijft bij zijn mening: hij wil echt niet studeren. De opleiding waar hij zich heeft ingeschreven lijkt hem ook niet leuk, het was echt op aandringen van ons.

Het is ook niet zo dat hij aangeeft even een tussenjaar te willen om na te denken om daarna alsnog voor een studie te kiezen. Dat had ik misschien nog wel geaccepteerd, want ik snap dat het lastig is als je echt niet weet welke kant je op wil. Maar hij wil gewoon niet studeren en ik ben bang dat als we hem wel een tussenjaar geven, hij al helemaal niet meer de schoolbanken in wil.

Dilemma

Hoewel mijn man en ik het dus niet eens zijn met zijn keuze, vinden we het toch een lastig dilemma. Natuurlijk willen we ook dat onze zoon gelukkig is en iets doet wat hij leuk vindt. Maar we willen ook zekerheid voor hem en in onze ogen heeft hij dat veel meer als hij wel gaat studeren. Dus nu twijfelen we: kunnen we hem verplichten om te studeren of moeten we accepteren dat hij geen opleiding wil volgen?”

Tips van de redactie

Wij snappen dat dit een lastig dilemma is. Zoals je zelf al aangeeft, wil je zekerheid voor je kind, maar ook dat hij gelukkig is. Misschien kunnen jullie een compromis sluiten? Bijvoorbeeld:

• Spreek af dat je kind de opleiding sowieso probeert. Wie weet valt het helemaal niet zo erg tegen, ontmoet hij er leuke vrienden of ontdekt hij toch een nieuwe interesse bij zichzelf. Mocht hij na een aantal maanden nog steeds met tegenzin naar de opleiding gaan, dan kun je afspreken dat hij zich voor 1 februari mag afmelden. Dan hoeft hij namelijk zijn studiefinanciering en studentenreisproduct niet terug te betalen.
• Spreek af dat je kind een tussenjaar mag nemen waarin hij gaat werken, maar in dat jaar ook onderzoekt waar zijn interesses liggen en daarna kijkt of er een opleiding is dat daarbij aansluit. Dan is het niet helemaal een vervallen jaar, maar heeft hij er zelf ook nog wat aan.

Had ik maar nooit… ‘Mij met de keuze voor de vervolgopleiding van mijn kind bemoeid’