Wilma Groothuis Persoonlijke verhalen 28 feb 2024, 13:06

Leestijd: 3 minuten

Dilemma: ‘Mijn puber is enorm gesloten, kan ik verwachten dat hij zich meer openstelt?’

Regelmatig krijgen we vragen van lezers over zwanger zijn, opvoeden, ouderschap en problemen en dilemma’s waar ouders mee zitten. Daarom delen we elke week een dilemma van een lezer. Deze week legt Karin (43) haar dilemma voor: “Kan ik verwachten dat mijn puber zich meer openstelt voor ons?”

“Mijn man en ik hebben samen drie kinderen: een zoon van 15, een dochter van 12 en een zoon van 9 jaar. Het gaat gelukkig allemaal goed thuis, iedereen is gezond en het zijn leuke kinderen. Alleen erger ik mij al een langere tijd aan één ding: onze oudste zoon, Erik, is enorm gesloten. We hebben echt geen idee wat er in hem omgaat en hoe hij zich voelt.

Puberteit

Erik is nu dus 15 en ik snap heus wel dat dat bij de puberteit past. Hij is geen klein kind meer dat alles wat hij denkt en voelt tegen ons zegt. Nu is Erik al nooit een enorme prater geweest, ook niet als kind, maar toen vertelde hij het in ieder geval nog wel uit zichzelf als hij wat had meegemaakt of antwoorde hij gewoon op onze vragen, zoals hoe het was op school, etc.

Sinds een jaar doet hij dat al amper meer. Als wij na schooltijd vragen aan hem of hij een goede dag heeft gehad, is het antwoord altijd standaard: ‘Ja hoor’. Nu snap ik ook nog wel dat niet elke puber zin heeft om over school te praten, maar dit is eigenlijk zijn antwoord, of iets in die trant, op elke vraag die wij stellen.

Chagrijnig en prikkelbaar

Dan gaat het toch gewoon allemaal goed, zou je misschien denken. Maar mijn man en ik merken allebei dat hij de laatste maanden steeds vaker chagrijnig en prikkelbaar is. Dat was hij eerder helemaal niet zo vaak, hij deed altijd al wel zijn eigen ding, maar hij was niet snel chagrijnig. Als we dan vragen of er iets aan de hand is, krijgen we altijd een ‘nee hoor’ of een snauw te horen.

Ik heb ook weleens met hem samen op de bank gezeten en rustig uitgelegd wat mij opviel en dat ik mij afvroeg of er iets aan de hand is, maar ook toen kwam er niks uit. Nogmaals, ik snap dat een puber niet meer alles met zijn vader en moeder wil delen, maar ik weet nu gewoon helemaal niet wat er speelt in zijn leven. En dat wil je tot op zekere hoogte wel weten als moeder.

Dilemma

Mijn man vindt het ook wel irritant, maar hij denkt dat het een fase is en het wel weer overgaat. Ik twijfel daar wat meer over, ik zou gewoon willen dat hij zich wat meer openstelt naar ons. Kan ik dat van hem vragen? En hoe kan ik dat nog meer proberen? Of zal ik het maar afwachten en ervan uitgaan dat het inderdaad een fase is? Alle tips zijn welkom!”

Mijn puber vertoont opstandig gedrag. Wat moet ik doen? Gezins- en relatietherapeut geeft advies