Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen 10 okt 2022, 11:08

Leestijd: 4 minuten

Eline (39): ‘Ik heb mijn derde kind nooit gewild’

Voor de één is een zwangerschap een grote droom, voor de ander is dat het tegenovergestelde. Eline vond twee kinderen meer dan genoeg, zeker toen ze met haar gezin in een moeilijke situatie terechtkwam. Toen ze zwanger bleek van een derde stond ze hier dan ook niet om te springen, allesbehalve zelfs. “Het is dat ik er te laat achterkwam, anders had ik abortus laten plegen”, vertelt ze aan Famme.

“Mijn man Max en ik hadden tot tweeënhalf jaar geleden het perfecte leven. We waren ouders van een lieve jongen en een schattig meisje en alles ging goed. We hadden een bedrijf in de evenementenbranche en dat liep ontzettend goed. We sleepten de ene boeking na de andere binnen. Ook gingen we vaak op vakantie en hoefden tijdens het boodschappen doen of tijdens het winkelen nooit naar de prijzen te kijken.

Relatie in zwaar weer

Tweeënhalf jaar geleden ging onze zaak door corona failliet. Alle evenementen werden afgezegd en we hadden opeens geen inkomsten meer. Er waren wel al veel uitgaven gedaan. Het duurde dan ook niet lang voordat ons bedrijf failliet ging. Als gezin kregen we te maken met veel stress. Ook kwam onze relatie in zwaar weer terecht. We stonden op een gegeven moment zelfs op het punt om uit elkaar te gaan. Ik was inmiddels zelfs met de pil gestopt, omdat we geen seks meer hadden.

Als vanouds

Na de eerste lock down gingen Max en ik naar een feestje van vrienden. We vonden elkaar die avond weer en hebben na het feest seks gehad. De periode daarna was ik veel moe en niet lekker, maar ik dacht dat dat kwam door alle stress binnen ons gezin. Op een dag zei mijn man dat ik een dikke buik kreeg en niet zoveel moest snoepen. Ik zei tegen hem dat ik helemaal niet zoveel at.

21 weken zwanger

Toen ik die avond voor de spiegel stond, viel mijn buikje mij ook op. Ik bedacht me wanneer ik voor de laatste keer ongesteld was geweest. Nadat ik met de pil was gestopt, was ik onregelmatig ongesteld geweest, dus ik wist het niet meer precies. Ik besloot om een afspraak te maken bij de huisarts en daar kreeg ik een doorverwijzing voor een echo. Toen ik tijdens de echo een baby in mijn buik zag was ik in shock. Ik bleek al ongeveer 21 weken zwanger te zijn.

Nachtmerrie

Ik kwam in een moeilijke situatie terecht, voor ons als gezin eigenlijk een regelrechte ramp en een nachtmerrie. Ik wilde helemaal geen derde kind. We hadden relatieproblemen en financiële problemen. Een extra kind zou alles nog moeilijker maken. Mijn man was ook alles behalve blij met de zwangerschap, maar vond ook dat we er dan maar voor moesten gaan. Onze kinderen waren wel blij met het nieuws dat zij een broertje of zusje zouden krijgen, maar zij hadden geen flauw idee in wat voor situatie wij als gezin zaten.

Zwarte wolk

De resterende weken van mijn zwangerschap vond ik zwaar. Ik zat in plaats van op een roze wolk, op een zwarte wolk. Ik was zwanger van een kind dat ik niet wilde. Ik hoopte dat dit gevoel weg zou gaan als ik het jongetje in mijn armen zou hebben. Ik shopte wat kleding voor hem, kocht op marktplaats spullen voor in de babykamer en probeerde er het beste van te maken.

Huilbaby

Toen Jimi na 39 weken zwangerschap werd geboren was ik opgelucht. Hij was gelukkig gezond. Na een rustige kraamweek werd Jimi steeds onrustiger en ontpopte zich als een echte huilbaby. Ik kreeg het daardoor steeds moeilijker. Ik had het idee dat ik nog meer werd gestraft. Toen hij na een maand nog zo onrustig was hebben we hem laten onderzoeken door een kinderarts. Zij zei dat het koemelkallergie kon zijn. Ik startte met lactose vrije melkpoeder en hij werd al snel veel rustiger.

Eerste jaar

Jimi is nu ruim een jaar en het is een leuk, maar erg druk ventje. Ik doe mijn best met de opvoeding maar ik blijf het erg moeilijk vinden. De relatie tussen mijn man en mij is nog steeds slecht, net zoals onze financiële situatie. Er lijkt maar geen einde aan te komen, hoe hard we ook werken. Hopelijk komt er snel verandering in onze problemen, zodat we ons weer kunnen focussen op de mooie dingen in het leven. Dan krijg ik minder stress en word ik een leukere moeder, zeker voor Jimi.”

Waarom hebben kinderen vaker nachtmerries dan volwassenen?