Redactie Scheiden Vandaag, 09:20

Leestijd: 3 minuten

Dagboek van een gescheiden moeder: ‘Mama, ik vind twee verjaardagsfeestjes best veel’

Hoe pak je dat aan, scheiden met een gezin? In Dagboek van een gescheiden moeder deelt Sara (37) wekelijks haar rauwe ervaringen, twijfels en kleine overwinningen. Dit terwijl ze haar weg vindt in co-ouderschap en alles wat daarbij komt kijken. Want een relatie beëindigen is één ding, maar samen ouders blijven? Dat is misschien wel de grootste uitdaging van allemaal. 

Vandaag: het eerste verjaardagsfeestje zonder papa.

“Het is vroeg. Té vroeg voor mijn gevoel, maar m’n zoon staat al naast mijn bed. Stralend gezicht, haar alle kanten op en pyjamabroek half opgetrokken. ‘Mama, ik ben jarig!’ Alsof ik dat nog kon vergeten.

Ik trek hem bij me onder de dekens en geef hem een dikke knuffel. Acht jaar alweer. Acht hele jaren dat ik zijn moeder mag zijn. En dit jaar vier ik het mooiste ventje ter wereld voor het eerst alleen. Nou ja, niet alleen. Maar zonder zijn vader.

Moeder zonder taartstress

Verjaardagen zijn altijd een groot ding geweest bij ons. Hij is een lentebaby, dus we pakten flink uit. Zaaltje huren, springkussen erbij, popcornmachine, limonade in grote kannen. En vooral: állebei de families. Mijn ouders, zijn ouders, broers, zussen, kinderen; het leek wel een kleine bruiloft elk jaar. Luid, druk en vol liefde.

Maar nu is het stil. Geen gezamenlijke voorbereiding, geen verdeling van taken, geen last minute taartstress en geen balonnenboog. Het is even wennen.

Geen kinderfeestje

We hebben het er wel over gehad, zijn vader en ik. Hij viert volgende week een feestje bij hem en ik doe het vandaag. Het klinkt best feestelijk, twee verjaardagen, maar ergens voelt het als een stille reminder dat het nu echt zo is: in tweeën.

En dan zegt mijn zoon een paar dagen voor zijn verjaardag ineens: ‘Mama, ik hoef geen kinderfeestje met mijn vriendjes hoor, ik vind twee verjaardagen eigenlijk al best veel.’ En daar sta ik dan, met m’n lijstje ideeën voor speurtochten, taartversiering en zelfgemaakte goodiebags. Maar ik snap hem; hij heeft genoeg aan wat er is.

Dus houden we het klein, lekker in de tuin met opa, oma en een paar ooms en tantes. Mijn broer bakt hamburgers op de barbecue, mijn moeder heeft een fruitsalade gemaakt zoals alleen zij dat kan en mijn vader bekommert zich om de versiering. We hangen wat slingers op, zetten een tafel buiten vol met lekkers en genieten van de zon die precies warm genoeg is.

Drie stukken taart

En de jarige Job? Die straalt. Hij rent met z’n neefjes door de tuin, laat trots zijn cadeaus zien en eet drie stukken taart en twee hotdogs alsof hij geen bodem heeft. Hij vergeet te zeuren, vergeet z’n scherm en lijkt geen moment door te hebben dat papa er niet bij is vandaag. En ik denk: misschien is dit het wel. Misschien zit geluk gewoon in een voetbal op het gras, een oma met een zonnehoed en een kind dat zich gezien voelt.

‘s Avonds, als ik mijn zoon instop, ruikt hij nog een beetje naar buitenlucht en limonade. ‘Vond je het leuk vandaag?’, vraag ik. Hij knikt. ‘Ik vond het heel fijn om lekker thuis te zijn, dankjewel mama.’

En ik voel hoe mijn hart smelt. Er was geen fanfare en geen grote zaal, maar wél alles wat hij nodig had. En misschien ik ook wel.

Lezen wat gescheiden moeder Sara nog meer heeft meegemaakt?

• Dagboek van een gescheiden moeder: ‘Het zien van dat perfecte gezin breekt mijn hart’
• Dagboek van een gescheiden moeder: ‘Juf, papa en mama gaan scheiden!’
• Dagboek van een gescheiden moeder: ‘Hoe leg je je kind uit dat liefde soms niet genoeg is?’