Redactie
Redactie Scheiden 16 apr 2025
Leestijd: 2 minuten

Dagboek van een gescheiden moeder: ‘Voor het eerst sta ik met mijn ex langs het voetbalveld’

Hoe pak je dat aan, scheiden met een gezin? In Dagboek van een gescheiden moeder deelt Sara (36) wekelijks haar rauwe ervaringen, twijfels en kleine overwinningen. Dit terwijl ze haar weg vindt in co-ouderschap en alles wat daarbij komt kijken. Want een relatie beëindigen is één ding, maar samen ouders blijven? Dat is misschien wel de grootste uitdaging van allemaal. 

Vandaag: voor het eerst samen met haar ex langs de lijn.

“Het is een frisse zaterdagmorgen en de zon schijnt fel. Mijn zoon is zenuwachtig: vandaag is zijn allereerste voetbalwedstrijd. Hij heeft zijn nieuwe voetbalschoenen al aan en kijkt elke paar minuten op de klok, alsof de tijd sneller moet gaan.

‘Mama, ga je mee?’, vraagt hij al ijsberend. ‘Ja, natuurlijk’, zeg ik terwijl ik mijn jas aandoe. ‘Papa komt je ook aanmoedigen.’

Pijn en verdriet

Het is al een paar maanden geleden dat we als gezin iets deden, maar dit keer wil hij echt dat we allebei komen kijken. Dus hebben we van tevoren via de app afgesproken dat we dit voor hem doen. Los van alle pijn en verdriet.

Ik sta wat vroeg bij het veld en na tien minuten komt mijn ex aanlopen. Hij kijkt even om zich heen, ziet me staan en maakt een korte beweging met zijn hoofd. We zeggen niks, maar de spanning tussen ons is bijna tastbaar. Het is duidelijk dat we de situatie allebei niet helemaal onder controle hebben en dat we nog steeds moeten wennen aan deze nieuwe dynamiek. Maar goed, we zitten er nu eenmaal, en het gaat om ons kind.

Glimlach

Onze zoon komt van het veld afrennen, zoekt eerst mijn blik en dan die van zijn vader. En als hij ons ziet, breekt er een enorme glimlach door. ‘Kijk, mama! Kijk, papa! Kijk wat ik kan!’ En daar, in dat moment, valt de spanning even weg. Zijn energie, zijn enthousiasme, zijn blije gezicht – het doet alles vergeten. Die kleine jongen is gelukkig. En dat is het enige dat telt.

De stilte tussen mijn ex en mij is er nog steeds, maar nu, terwijl we samen naar onze zoon kijken, voelt die minder zwaar. Het maakt nu niet uit wat er tussen ons is gebeurd. Het gaat om ons kind, om het feit dat hij wil dat wij hier zijn, samen. Even een gezin, even een herinnering aan wat ooit was. Niet meer, maar ook niet minder. Voor hem is dit genoeg.

Steek van geluk

Na de wedstrijd is hij dolblij. We nemen foto’s, geven elkaar een high five en spreken af om hem later te trakteren op een ijsje. Terwijl we samen de parkeerplaats oplopen, is hij alweer helemaal in zijn eigen wereld. Ik voel een steek van geluk: soms is het goed om even terug te gaan naar het begin als dat is wat hij nodig heeft.”

Lezen wat gescheiden moeder Sara nog meer heeft meegemaakt?

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Ieder weekend het beste van J/M Ouders in je mailbox 👪

Start je weekend goed met onze mooiste verhalen.