Lisa van den Akker Gezin 28 mrt 2021, 06:57

Leestijd: 6 minuten

Daddy stories: ‘Ik was altijd die guy die te lang op de vrijdagmiddagborrel bleef hangen’

Als het op kinderen en opvoeding aankomt gaat het al snel over moeders. Terwijl vaders net zo’n belangrijke rol spelen in het leven en de opvoeding van hun kinderen. Tijd dus om die vaders in de spotlight te zetten met de rubriek “Daddy stories”. In deze rubriek vragen we een papa het hemd van het lijf. Hoe is het om vader te zijn? En wat is er lastig aan het vaderschap? Deze papa’s geven alle antwoorden. Dit keer: kersverse vader Kevin.

Bio

Naam: Kevin.

Kind(eren): Bowie (3 maanden)

Partner: Annemiek

Beroep: Customer Success Manager (40 uur)

Je bent net vader geworden, hoe combineer je werk met je gezin?

‘Op dit moment heb ik deels ouderschapsverlof opgenomen. Ik werk nu vier dagen, en woensdag is mijn papa-dag. Dat blijf ik doen tot dat Bowie tien maanden is. Dan gaat ze naar de opvang. We wilden haar naar een opvang die hier om de hoek is. Daar hadden we gewoon een heel fijn gevoel bij. Maar de horizontale groep had ​het komende jaar geen plek meer, terwijl we er best snel bij waren. Daarom hebben we nu voor de verticale groep gekozen. Alleen wilden we dan wel dat ze in ieder geval zelfstandig kan zitten, met die grotere kinderen eromheen leek ons dat prettiger.

Zodra ze naar de opvang gaat, ga ik de ene week vijf dagen werken en de andere week vier. Dan pas ik de ene week op donderdag op Bowie, en Annemiek de andere week. Maandag is Annemiek ook vrij. Woensdags gaat Bowie dan naar de opvang. Dinsdag wisselt het. Dan gaat ze om de week naar mijn vader en naar de moeder van Annemiek. En vrijdag passen mijn moeder en zusje op. Voor ons is het nu een geluk bij een ongeluk dat we allebei gescheiden ouders hebben, we hebben vier oppasadressen. Eigenlijk hadden we die ene dag opvang niet eens nodig, maar we vinden het voor haar ontwikkeling belangrijk dat ze ook andere kindjes ziet.’

Klinkt als een behoorlijke puzzel, vonden jullie het lastig om de juiste oplossing te vinden?

‘Ja, we zijn er ook heel lang mee bezig geweest. En de puzzel is onderweg ook wel een paar keer veranderd. Op mijn werk zijn ze heel flexibel en coulant, maar toch voelde ik me bezwaard om dan weer naar mijn teamleider te stappen en te zeggen. ‘Dat plan dat we hadden is weer gewijzigd, nu wil ik het zo doen.’ Het voelt toch wat beladen. Maar uiteindelijk ben ik tevreden met hoe we het nu hebben verzonnen. Zowel financieel als voor Bowie is dit de beste oplossing.’

Ben je al gewend aan die nieuwe balans tussen werk en gezin?

‘Nee, eerlijk gezegd nog niet. Ik wil er heel graag voor Bowie zijn, maar tegelijkertijd heb ik ook nog de energie om vijf dagen te werken. Nu is op dit moment de werkdruk ook behoorlijk hoog, omdat ik eigenlijk het werk van vijf dagen in vier dagen stop. Dan doe ik stiekem woensdagochtend toch mijn laptop aan. Maar gelukkig wordt het team binnenkort uitgebreid. Hopelijk kan ik het dan beter loslaten.’

Hoe hebben jullie het huishouden verdeeld?

‘Ik vind dat ik best veel doe in huis. Qua opruimen en schoonmaken denk ik dat ik zelfs meer doe dan Annemiek. Zeg zo’n 60% om 40%. Qua koken is het andersom. Annemiek kookt vaker dan ik. En als ik kook, dan vindt ze dat ik dat te sloom doe. Dus dan helpt ze me toch even met wat dingen snijden bijvoorbeeld. De verzorging van Bowie komt overigens wel voor het grootste deel op Annemiek neer, daar moet ik haar echt de credits voor geven. Sowieso heb ik sinds de geboorte van Bowie nóg meer bewondering voor haar.’

Is het vaderschap tot nu toe wat je ervan had verwacht?

‘Nee, ik had het echt zwaar onderschat. Daar maken we samen ook vaak grapjes over. Dan zegt Annemiek: ‘Je had echt geen flauw idee hè?’. Het stomme is dat ik me tijdens haar zwangerschap wel heb ingelezen over de zwangerschap en de bevalling. Ik ging dat ook heel zelfverzekerd tegemoet. Maar op wat daar na komt, had ik me eigenlijk niet zo voorbereid.’

En wat heb je dan precies onderschat?

‘Die 24-uurszorg. Ik dacht: op een gegeven moment gaat ze lekker naar bed, en dan hebben wij ook weer gewoon ons momentje samen. Maar als ze om de drie uur komt voor een voeding, dan ben je blij als je een uurtje tussendoor kunt slapen.’

Daddy stories: ‘Alles wat je doet heeft invloed op ze. Zowel positief als negatief.’

Wat wil je meenemen uit je eigen opvoeding?

‘Familie is voor mij heel belangrijk. Ik heb fijne jeugdherinneringen aan de familiefeestjes. En nu ik Bowie heb vind ik dat nog belangrijker. Ik wil echt dat ze een leuke band krijgt met alle opa’s en oma’s maar ook met ooms en tantes. Verder ging ik vroeger twee keer per jaar alleen met mijn vader op pad om de hele dag leuke dingen te doen. Dat deed hij ook met mijn zusje en we vonden dat allebei geweldig. Even die één op één tijd met elkaar, dat wil ik ook met Bowie gaan doen.’

Wat vind je lastig aan het vaderschap?

‘Ik ben van mezelf heel ongeduldig. En dat is een karaktereigenschap die nu wel wordt uitvergroot. Als ik dan zie dat Bowie moe is, denk ik: ‘ga dan slapen!’. Maar zo werkt het natuurlijk niet. Annemiek wijst me daar ook op en zet me dan met beide benen op de grond. Overigens zie ik dat ongeduld nu ook al terug in Bowie, die kan ook niet lang op haar fles wachten.’

Heeft het vader worden je veranderd?

‘Ja zeker. Ik ging altijd flierefluitend door het leven, maar nu heb je toch meer verantwoordelijkheden. Ik was altijd die guy die dan toch te lang op de vrijdagmiddagborrel bleef hangen, en Annemiek te laat een berichtje stuurde met: ‘Ik blijf toch hier een hapje eten.’ Dat kan nu niet meer. Je moet alles nu alles veel meer plannen.’

Vind je dat lastig?

‘Ja, natuurlijk ga ik dat wel missen. Het zal niet helemaal verdwijnen maar het zal wel anders worden, minder spontaan. Voordat Bowie er was riep ik altijd heel hard dat het ook aan ouders zelf ligt, dat je best spontane dingen kunt doen en je kind kunt meenemen. Dat het grotendeels opvoeding is. Nu ben ik daar al veel gematigder in. Zoals laatst, toen we spontaan met vrienden af wilden spreken. We konden Bowie meenemen, maar het slapen ging eindelijk zo goed dat we haar toch in haar eigen bedje wilden hebben om 7 uur. Toen zeiden we: ‘Het moet bij ons of anders kan het niet.’ Dat had ik van tevoren niet van mezelf verwacht.’

Wat heb je al geleerd van het vaderschap?

‘Een collega zei tegen me: ‘Zodra je kinderen hebt komt er op alle aspecten een dimensie bij.’ Dat vond ik heel mooi. Vroeger was alles op een schaal van 1 tot 10 te beoordelen. Nu is het een schaal van 1 tot 11. Vermoeidheid krijgt een 11, maar geluk ook! En als ik naar haar kijk, stroom ik over van liefde. Dat is zo intens, dat kun je echt pas ervaren als je vader bent.’

4 manieren waarop iedere vader aan zijn mentale gezondheid kan werken