Columniste Mariska #3: ‘Prestatie-onderwijs: het woord alleen al geeft me een beklemmend gevoel’
Mariska Franken heeft als missie om elk kind te laten stralen! Onder de naam Hartestraal coach ze kinderen op intuïtieve en creatieve wijze. Niet uitleggen, maar ervaren door middel van creativiteit, spel en ontspanning. Verder prijst ze zich gelukkig dat ze moeder is van een bijzondere zoon met autisme, en dat ze samenwoont met zijn toffe papa.Hoezo achterstand in het onderwijs?
“We moeten de achterstand inhalen in het onderwijs!” Mijn haren gaan recht overeind staan van dit soort uitspraken. Hoe zouden wij als volwassenen reageren als we op ons werk steeds horen dat we met 3-0 achterstaan? Dat het je ontbreekt aan voldoende kennis. Dat je nog een tandje harder moet lopen om de corona-achterstand in te halen.
Column 3: prestatie-onderwijs
Je lijf snakt al meer dan een jaar naar sociale ontspanning en structuur. Mag je eindelijk weer naar school, wordt je rugzak meteen gevuld met stress. Want wat als je het niet kan bijbenen? Ga je dan wel over? Of haal je je diploma wel? Al jaren schrijft het Nederlands Jeugdinstituut over stress toename bij kinderen en jongeren. Alle corona-maatregelen leveren voor elk mens al stress op. Waarom gaan we de druk bij onze kinderen dan nog meer verhogen door achterstanden te willen inhalen?
Prestatie-onderwijs
Orthopedagoog Arjen Faber pleit in de Volkskrant voor een ander systeem dan prestatie-onderwijs. Ik ging daar eens goed over nadenken. Prestatie-onderwijs. Het woord alleen al geeft me een beklemmend gevoel. Onderwijs volgens de definitie in de Van Dale is overdracht van kennis of vaardigheden. Je leert er dingen die je nog niet kunt. School is toch geen wedstrijd arena waar iedere leerling vecht voor de hoogste prestaties? Zo hoorde ik laatst van een basisschool die in de klas de individuele scores op het Digibord laat zien. Iedere leerling weet zo van elkaar wie achterloopt op zijn doel. Dit wekt competitief gedrag op en vooral angst. Wat als jij bent geboren met minder rekenkundig inzicht? Moet je dan koste wat het kost elke keer horen dat je onderpresteert? Waar zijn we nu mee bezig?
Leer kinderen hoe ze gelukkig kunnen zijn
Feit is ook dat een hoofd vol stress geen leerstof kan opnemen. Dus ik zeg geef aandacht aan het sociaal welbevinden van een kind. Een kind kan NU leren hoe het later GELUKKIG kan zijn! Daar lopen we pas op achter! Niet voor niets hebben 1 op de 6 werkenden een burn-out. In mijn omgeving zie ik de een na de andere thuis met stressklachten. We stellen te hoge eisen aan onszelf. Of we willen voldoen aan de hoge eisen van de maatschappij. Tel daarbij op alle verschillende rollen die we bijna perfect willen vervullen. Hoe blij zijn we dat in elke geval de rol van leraar weer in de prullenbak kan nu de scholen weer open zijn. Als we zelf al stress ervaren, laten wij onze kinderen toch niet in dezelfde fuik zwemmen?
Stress bij je kind oplossen
Nu hoor ik je denken; ik kan de maatschappij toch niet veranderen? Mijn kind moet gewoon doen wat school voorschrijft. Oneens. Je hebt altijd een keuze. Rigoureus voor een andere school als het beoordelingssysteem je kind stress geeft. Maar ook in het klein. Begin met je kind niet langer te vragen naar zijn cijfer. Maar complimenteer voor inzet. Heeft je kind stress en is het daarom snel boos? Ga niet in op de boosheid, maar kies op een rustiger moment voor een goed gesprek. Maak samen een plan om te leren ontspannen. Doe met hem een ontspanningsoefening, lach er samen om, omdat het de eerste keer vreemd voelt. Leer je kind hoe het gelukkig kan zijn!
Kortom als we nu eerst eens gaan werken aan het terugbrengen van de rust bij kinderen. Dan ontstaat er vanzelf weer ruimte in het hoofd om nieuwe dingen te leren. Zo lopen de schoolprestaties vanzelf weer in de pas.”
Columniste Mariska #2: ‘Je kan die perfecte-mama-rugzak gewoon elke dag weer legen’