Redactie Persoonlijke verhalen 10 mei 2021, 08:34

Leestijd: 2 minuten

Columnist Gaby: ‘Volgens mij begint het empty nest syndroom gewoon al als je kinderen gaan puberen’

Gaby is moeder van Lars (14) en Lotte (11), ze werkt samen met haar man en is de auteur van het boek: Expat mama in Finland.

Column: Cliché

‘Huisje, boompje, beestje. Heerlijk cliché, maar vroeger zo gewenst. Het huis, de lieve man en kinderen zijn
gelukkig in mijn toekomst werkelijkheid geworden, maar de hond nóg niet. Nu de kinderen groter zijn én niet meer altijd blij zijn om me te zien, werd het hoog tijd voor een gesprek over de uitbreiding van ons gezin.

Lars was heel enthousiast, die wilde al jaren een maatje, Lotte zag al fantastische TikTok-filmpjes voor zich met een fluffy accessoire en manlief wilde vroeger al een hond. Het gesprek was dus kort, maar zeer krachtig aangezien ik stond te trappelen om weer te gaan zorgen.

Volgens mij begint het empty nest syndroom gewoon al als je kinderen gaan puberen. In de puber-boeken die ik verslind om maar zo correct mogelijk om te leren gaan met al dat testosteron en oestrogeen lees ik dat mijn mama-rol nog het beste te omschrijven is als een ‘kamerplant’. ‘Aanwezig, maar niet té veel’.

Nou, ik voel me inmiddels een wassende, kokende, opruimende, soms een tikje hysterische kamerplant. Dus de knoop was snel doorgehakt en de zoektocht begon. Nu zal ik jullie de lange zoektocht besparen die in corona tijd nodig is om überhaupt een hondje te vinden, maar het is gelukt!

Moeder Susan: ‘Ons samengestelde gezin kan niet met elkaar overweg’

Toen we blij en verliefd wegreden bij het gezin met de wetenschap dat we over vier weken een pup in huis zouden hebben, sloeg de paniek toe. Wat hebben we allemaal nodig? Zoals we, toen ik zwanger was, de halve Prenatal leeg kochten, zo kochten we nu als gezin de halve puppy afdeling leeg van de dierenwinkel.

Zinnige dingen, maar ook zeker onzinnige dingen. Precies als toen ik zwanger was. Heerlijk hoe alles zich herhaalt. Zelfs de eerste weken met een pup zijn te vergelijken met een baby! Zo sliepen wij de eerste nachten
naast haar bench, zodat ze zich niet alleen voelde, tilden we haar liefdevol enkele keren per nacht naar buiten om haar te laten plassen, keken we kritisch naar haar ontlasting. We gingen naar de arts voor haar eerste prikjes, troostten haar liefdevol, gaan inmiddels naar puppy cursus en zijn erg vroeg wakker in het weekend om in het bos te gaan lopen. We zijn uitgeput!

Maar ze is iedere keer zó enorm blij om ons te zien, knuffelt het liefst de hele dag, eet mijn bereide eten zonder morren op, slaapt wel de hele nacht door en is de vrolijkheid zelve. In een huis met pubers een heerlijke tegenhanger! Heerlijk cliché, net als met de kinderen; ‘Je krijgt er zoveel voor terug’.

https://www.jmouders.nl/dingen-die-wij-als-kind-in-de-jaren-80-deden-en-niet-meer-kunnen/