Lisa van den Akker Persoonlijke verhalen 24 mei 2021, 10:47

Leestijd: 5 minuten

Columniste Brenda: ‘Mijn vriend geeft mij een knipoog en zegt dat hij terug zal komen op zijn hakken.’

Columnist Brenda (51) is moeder van Devin (13). Ze heeft een relatie met Roger die twee dochters heeft (15, 17). In het dagelijks leven is ze ondernemer, maar het allerliefst vertelt ze echte verhalen over haar kind Devin die net even anders is. Ze doet dit in haar blog Moeder enzo op Facebook of in het tv programma Koffietijd.

De week van Moeder enzo: trots 

We kijken naar het nieuwe programma Make up your mind. Een programma waar bekende Nederlanders in de huid kruipen van een drag queen en je dan moet raden wie het is. Een programma dat helemaal op het lijf geschreven is van mijn zoon die een beetje anders is en alles volgt op het gebied van make-up, drags en gay zijn. Hij krult zelf ook af en toe zijn haar en heeft een make-up tafel vol, hij houdt ervan zullen we maar zeggen.   

Dus toen mijn vriend mijn kind voorstelde om samen dit programma terug te kijken, gilde hij (mijn kind dan, mijn vriend fronste wat) het uit van enthousiasme. Alle drags op een rijtje kende hij, want ja hij bleek drag race en weet ik allemaal al te kijken. Je hebt tegenwoordig best wat programma’s namelijk die wat andere thema’s belichten nu. Denk aan RuPaul’s Drag race, SpangaS, maar het meest bekende is denk ik wel het programma Oogappels, waar die geweldige Chris in zit, maar nu ook een meisje in speelt die in het verkeerde lichaam zit en om gender neutrale wc’s vraagt. Ik vind het echt super goed dat dit soort thema’s besproken worden. En hoopvol ook, omdat ik hier thuis al helemaal bekend met dit soort dingen. 

Columniste Brenda: ‘Mensen vinden mijn kind soms een beetje raar en daar heb ik als moeder wel eens last van’

Mijn kind gaat namelijk om met dit soort kinderen en voelt zich al geruime tijd een persoon in plaats van een jongen of meisje (non-binair). Hij koopt rustig kleding op de dames afdeling (aangezien er nog geen/weinig gender neutrale afdelingen zijn). Zo kwam hij van de week thuis met dames broeken, omdat deze zo lekker ruim vallen en vaak fijner van stof zijn. Hij moet alleen nog de maten leren kennen, want maat 44-46 is ietwat groot voor een kind van 14, zelfs als je van oversized houdt ;-).

Overigens is het vinden van de goede maat in een dames collectie best ingewikkeld als je deze koopt voor iemand in een mannenlichaam (laat ik het gezien de persoon kwestie maar zo formuleren dan). Je moet de broek wel ietwat oversized kopen, want de dames heupen zijn anders dan de heren heupen en het geslacht lid van de man zie je anders ook zitten. Je leest nu waarschijnlijk dingen waar je nog nooit over hebt gedacht, haha. Daar mag ik als moeder van een kind dat een ietsie pietsie anders is dus wel over nadenken. Waarvan akte.  

Ook dat non-binair vond ik in het begin wel een dingetje. Misschien niet aardig, maar als ik eerlijk ben dan wilde ik er in het begin ook niet aan toen mijn kind hiermee kwam. Maar goed, het gaat er totaal niet om wat ik ervan vind, want het gaat om hen. Je spreekt ze dus aan met hen en dat vind ik best ingewikkeld. Dat zit (nog) niet in mijn systeem en dus heb ik met mijn kind afgesproken dat ik nog (voorlopig) hij mag zeggen.

Hij keurt het goed zullen we maar zeggen J. In het begin dacht ik ook echt “wat heb je nou weer voor label op jezelf geplakt”. Ik had er nog nooit van gehoord. Nadat mijn kind mee had gedaan aan een podcast (Taboegbeeld) over dit onderwerp, begreep ik er al iets meer van. Maar ik zal je eerlijk zeggen, dat ik super blij was dat Raven (voorheen Rianne) van Dorst uit de kast kwam als non-binair en van de week ook de internationale ster Demi Lovato (en Miley Cyrus en Sam Smith zijn het ook, lees ik nu) een coming-out had. Ik dacht meteen, mijn kind riep het al een half jaar geleden, hij is zo gek nog niet (voordat jullie gaan reageren, hij is sowieso niet gek he). Ik had zelfs een trots gevoel.  

Columniste Brenda: ‘Soms zette hij volledig zijn hakken in het zand en kreeg ik de volle laag’

Het helpt als bekende artiesten dit thema bespreekbaar maken. En ja ook een programma als Make up your mind helpt bij de bewustwording dat er mensen zijn die zich anders voelen en zich zo ook willen laten zien. Dat iedereen mag zijn wie hij/zij/hen is /zijn. We leven ten slotte in 2021. En je hoeft het er niet mee eens te zijn, maar respect naar elkaar toe is het minste wat we kunnen doen. Ook als je het niet begrijpt.

Ik begrijp namelijk ook lang niet alles wat mijn kind denkt en wil. Maar ik heb wel geleerd om alles wat hij aandraagt en waar hij zich senang bij voelt serieus te nemen. Ook als het iets tijdelijks is. Daar hebben we samen afspraken over gemaakt en dat is denk ik ook de reden dat we het zo goed met elkaar kunnen vinden. Ik neem hem serieus en hij respecteert het feit dat ik niet alles begrijp of ergens aan moet wennen.  

Maar we kijken dat programma dus en mijn kind zegt tijdens de reclameblokken dat hij even naar het toilet moet. Mijn vriend geeft mij een knipoog en zegt dat hij terug zal komen op zijn hakken. En hij heeft gelijk! Na een paar minuten klinkt het geklik klak op de trappen en komt mijn kind met een lach van oor tot oor naar beneden. Hij gaat heel theatraal zitten en slaat zijn benen over elkaar, zodat we zijn hakken nog beter zien. “Ik kan natuurlijk niet dit programma kijken zonder hakken he mam.”  

We kijken het programma samen af. Ik op mijn sokken en hij op zijn hakken. Er worden mooie dingen in gezegd door de artiesten verkleed als drag queen. Ik pink een traantje weg en denk we leven in een mooi land waar dit soort dingen allemaal kunnen. En ik voel mij trots. Trots op de artiesten, ons land en vooral op mijn kind op zijn mooie hakken.   

Columniste Brenda: ‘Het is jammer dat wij vrouwen vaak zo kritisch naar onszelf zijn’