Lisa van den Akker Eten en Voeding 11 jul 2020, 08:46

Leestijd: 5 minuten

Column Maria #8: mijn kleuter is ondervoed en we gaan groente verbouwen

Maria Lee is de trotse moeder van de vierjarige tweeling Tom en Fien. Het leven met haar twee kinderen gaat niet altijd over rozen, vooral nu niet, want Tom is gestopt met eten en daardoor ondervoed. Haar verhaal kun je de komende weken volgen op J/M Ouders.

Weet wat je eet

Alle drie zitten we onder de zwarte modder. Vanochtend zijn we begonnen met het planten van zaadjes in het kader van ‘weet wat je eet’. Al vanaf dat ze baby’s waren heb ik Tom en Fien betrokken bij tuinieren. Voelen, kijken en ruiken aan de bloemen. Fien heeft altijd een voorkeur voor Afrikaantjes gehad en plukte ze al voordat ze kon lopen. Tom daarentegen vond zand en aarde interessant.

Nu zijn ze groot genoeg om zelf aan de slag te gaan om groenten te kweken. Tom en Fien staan al klaar met twee grote scheppen, mouwen opgestroopt en hun regenlaarzen aan. Tom is de graafmachine en wil het gat graven voor de zaadjes. Fien is chef zaadverdeler en zorgt dat alle zaadjes in het gat terecht komen. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om te zeggen dat zaadjes geen diep en groot gat nodig hebben, dus besluit ik een zakje zaad op te offeren voor de creativiteit van mijn kids.

Meer aarde

In de voortuin hebben we oude wijnvaten die fungeren als bloembakken. Eentje is leeg en die gebruiken we als groenten- en kruidenbak. Volgens Tom zit er te weinig aarde in dus moet er meer tuinaarde in. Fien knikt toestemmend en samen rennen ze naar de garage. Al sjorrend, duwend en trekkend proberen ze de zak met potgrond naar de voortuin te krijgen. Het is een hilarisch gezicht. Tom haalt zijn kruiwagen erbij. ‘Mama, als jij nu even die zak op mijn kruiwagen tilt, kan ik het naar de bak rijden.’

‘Zal ik de zak naar de bak toedragen?’ Vraag ik aan Tom. ‘Nee, ik ben de graafmachine ik kan dat zelf.’ Fien staat er naast met haar handen in haar zij en knikt toestemmend. ‘Die moet daar op’.’ Zegt ze al wijzend van de zak potgrond naar de kruiwagen.

Ik til de zak potgrond op de kruiwagen, de zak gaat ver over de randen van de kruiwagen heen. Maar dat weerhoudt Tom er niet van om de kruiwagen naar de bak in de voortuin te duwen. Het zweet parelt op zijn voorhoofd, wat zit er toch een kracht in ons mannetje. Fien springt om de zak heen en probeert het open te scheuren. ‘Mama, jij mag de zak even open maken,’ Zegt ze op gedecideerde toon.

Ik snijd de zak open zodat er een soort luikje in zit. Driftig beginnen ze samen te scheppen in de zwarte potgrond. Tom haalt er een graafmachine bij. Fien schopt ondertussen haar laarzen uit en gaat midden in de aarde staan. Ondertussen haal ik wat te drinken voor mijn harde werkers met een plak ontbijtkoek met boter.

Harde werkers

‘Zo harde werkers, even pauze en wat lekkers’. Tom hoeft geen ontbijtkoek zegt hij. Fien heeft de hare al bijna op en mompelt met volle mond dat zij die van Tom wel wil hebben. Tom schuift het bordje van hem richting Fien. Ik schuif en terug naar Tom, ‘Harde werkers eten zodat ze hard kunnen werken. Dit is net als de brandstof voor de graafmachine, die het nodig heeft om te kunnen graven. Eten is ónze brandstof en jij moet nu even ’tanken’ zodat je weer kunt werken.’ Leg ik uit.

Tom denkt na, neemt een slok en dan een hap van zijn plak ontbijtkoek. Fien kijkt teleurgesteld. ‘Maar nu heb ik niks meer’. ‘Zal ik een beschuitje maken met ‘graafmachine-eenhoorn kaas’ erop?’ Vraag ik. Beiden knikken ze. Ook het beschuitje gaat erin als koek.

‘Wij zijn echte werkmannen hé’.’ Zegt Tom tegen Fien.
‘Jazeker en we moeten nog heel veel hardwerken hé’.’ Zegt Fien. Als alles op is, staan ze op en gaan weer aan het ‘werk’. Na vijf minuten zijn staan ze allebei met blote voeten in de zwarte aarde. Tom heeft er water bij gegoten. Samen roeren ze door de zwarte modder heen. Ze hebben de grootste lol en laten de modder tussen hun tenen doorglijden. Ze gieren het uit van het lachen.

Spelen in de modder

De zaadjes zijn ze helemaal vergeten. Ik stel voor om de modder in de bak te scheppen om er daarna de zaadjes er in te strooien. De kinderen vinden het een goed idee en beginnen wilt met hun handen te scheppen. Ik help ze mee met het scheppen en veeg de modder bij elkaar. ‘Ik vind je lief, mama.’ Zegt Fien. En ze slaat haar armen om me heen. Ik krijg een dikke knuffel en zit meteen onder de zwarte modder. Dat is voor Tom hét moment om zich bij ons te voegen. Ik verlies mijn evenwicht en val vol in de modder. Tom begint hard te lachen en Fien gooit een handje modder naar mij toe. ‘Mama, je bent nu helemaal vies.’ Zegt ze. ‘Gelukkig hebben we een douche en een wasmachine.’ Zeg ik al lachend.

Als de modder opgeruimd is, de zaadjes gezaaid zijn en de scheppen opgeborgen zijn mogen de kinderen in bad. Ze spelen in het warme water en worden weer heerlijk schoon. Als ze beiden weer aangekleed zijn zegt Tom opeens ‘Mama, ik wil een pel eitje’. ‘Ik ook’, roept Fien. ‘Dan gaan we dat maken, kom maar mee’, zeg ik.

Lees ook:

• #7 Column Maria #7: mijn kleuter is ondervoed en we zijn terug bij de huisarts
• #6 Column Maria: mijn kleuter is ondervoed en we gaan naar de kinderarts
• #5 Column Maria: mijn kleuter is ondervoed, komt het door rouw?
• #4 Column Maria: mijn kleuter is ondervoed, maar we gaan bakken
• #3 Column Maria: mijn kleuter is ondervoed, en we zijn wanhopig
• #2 Column Maria: mijn kleuter is ondervoed, en er blijft niet veel van hem over
• #1 Column Maria: mijn kleuter is ondervoed en gestopt met eten