Lisa van den Akker Columns 24 okt 2022, 15:44

Leestijd: 4 minuten

Column Maria #25: ‘Tom is getraumatiseerd en heeft een andere aanpak nodig’

Maria Lee is de trotse moeder van de vijfjarige tweeling Tom en Fien. Het leven met haar twee kinderen gaat alleen niet altijd over rozen. Vooral met Tom niet, want toen hij vier jaar was stopte Tom met eten en raakte daardoor ondervoed. Haar verhaal kon je lange tijd volgen op J/M Ouders, nu gaat haar verhaal verder.

“Het is even geleden dat jullie met ons mee konden lezen over het leven van Tom en er is in de tussentijd weer veel gebeurd. Ik neem jullie in een vogelvlucht mee naar het heden.

Gedragsverandering

Tom laat een grote gedragsverandering zien tijdens de kerstvakantie. Hij is rustig en beter aanspreekbaar. Zijn buien worden minder en hij geeft aan dat hij door de pillen die hij slikt zich minder boos voelt. De school die de intern begeleider aangeraden heeft heb ik bezocht. Ik schrok van wat ik zag. Het was een school die helemaal niet paste bij de problematiek van Tom. Hier zou Tom ondersneeuwen en grotere problemen krijgen. Ik klom achter mijn laptop en schreef een mail aan school, de intern begeleider, de juf, de specialist het jonge kind en ook aan de directeur.

Geen gedragsstoornis

Vervolgens gingen de juiste radartjes draaien. Iedereen zag de kwaliteiten van Tom, behalve de intern begeleider. Iedereen zag dat Tom zich ontwikkeld had, dat hij groei liet zien, behalve de intern begeleider. De directeur dook in de dossiers van Tom, de specialist het jonge kind observeerde Tom. Ze zag hem met grote spongen vooruitgaan. Alle spanning van december was verdwenen, ze zag een jongetje dat getraumatiseerd was. Geen jongen met een gedragsstoornis. Dat is een groot verschil.

Zij keek naar de oorsprong van de gedragsproblemen die Tom liet zien. Ze keek naar wat Tom nodig had om te kunnen functioneren. Ze nodigde de gedragstolk uit om weer eens te komen observeren. En die zag een heel ander kind. Die kwam terug op haar vorige observatie en op haar vorige aanbeveling. Inderdaad hij is getraumatiseerd en heeft een andere aanpak nodig.

Grote opluchting

Nu kon ik weer ademhalen, mijn strijd was nog niet gestreden, maar dit was het begin! De intern begeleider zag het anders, werkte niet mee, bleef bij haar standpunt. We gaven aan haar niet meer op onze casus te willen. Laat de specialist het jonge kind hierin de leiding nemen, zeiden we. En dat gebeurde. Wat een grote verandering en verademing was dat!

De directeur, de specialist het jonge kind en de juffen van Tom staan voor Tom. Ze stimuleren hem en geven hem het vertrouwen dat hij nodig heeft. We zijn zo dankbaar dat zij wél de kwaliteiten en groei van Tom zien. Ze doen er alles aan om Tom te helpen en dan komt het goede nieuws. De intern begeleider heeft een andere baan en vertrekt van school. Onze opluchting is groot.

Getraumatiseerd

Het werd lente, mijn baarmoeder werd verwijderd. De kinderen werden liefdevol begeleid en opgevangen door mijn man, door onze vrienden en buren. Na een lange weg met complicaties en pijn, werd het eindelijk zomer. Ik herstelde, voelde me beter dan voor mijn operatie.
Tom en Fien deden het goed en gingen beiden over naar groep 3.

Ondertussen waren de nieuwe onderzoeken bij het UMC ook afgerond en kregen we een adviesgesprek. Tom blijkt geen ontwikkelingsstoornis te hebben. Hij is ernstig getraumatiseerd, heeft veel meegemaakt en bij prematuur geboren kinderen ziet men vaak een prikkelverwerkingsstoornis.

EMDR-behandeling

Tom en Fien hebben beiden een prikkelverwerkingsstoornis welke uitvergroot wordt door hun trauma’s. Tom heeft meer trauma’s ontwikkeld en heeft ook meer meegemaakt. ‘Daarom willen we starten met de EMDR-behandeling’, Zegt de hoofdonderzoeker. Mijn man en ik knikken begrijpend en opgelucht.

‘We willen u beiden complimenteren over hoe jullie met jullie kinderen omgaan. Geduldig, liefdevol en ook begrenzend wanneer dit nodig is. Het zal niet makkelijk zijn en we zien dat het veel van u beiden vraagt. We zien het vaak anders. Het is bewonderenswaardig te zien met hoeveel warmte jullie de kinderen opvoeden en hun begeleiden door alle moeilijkheden heen.’ Mijn man en ik kijken elkaar aan en zeggen tegelijkertijd; ‘We doen ons best.’

Het EMDR-traject wordt opgezet en na de zomervakantie kunnen we starten. Zal het dan nu echt veranderen en makkelijker worden?”

Column Maria #24: ‘Alles wat me geschetst werd is een utopie en ik voel me gemanipuleerd’