Column Maria #15: ‘Alles staat in het teken om Tom voor te bereiden op de operatie’
Maria Lee is de trotse moeder van de vijfjarige tweeling Tom en Fien. Het leven met haar twee kinderen gaat alleen niet altijd over rozen. Vooral met Tom niet, want toen hij vier jaar was stopte Tom met eten en raakte daardoor ondervoed. Haar verhaal kon je lange tijd volgen op J/M Ouders, nu een jaar later gaat haar verhaal verder.
“De KNO-arts kijkt in Toms keel, ‘Ja zijn keel- en neusamandelen moeten eruit, daar zal hij nu wel veel last van hebben’, zegt ze terwijl ze iets op een papier krabbelt en me het overhandigd. ‘Jullie mogen even bij Nadine wegen en meten en daarna krijgen jullie vanzelf een oproep voor operatie’. Toms ogen worden groter en hij roept dat hij dat niet wil. Ondertussen heeft Nadine de weegschaal klaar staan en gebaart ze Tom om op de weegschaal te gaan staan. ‘Zeventien kilo, heel goed Tom’. Toms ogen beginnen te glimmen. ‘Goed hé, ik eet heel veel’, zegt hij. Nadine knikt en zegt dat hij dan ook heel goed groeit. ‘Zullen we eens kijken hoe goed?’
Twee keer een meter
Tom neemt plaats op de voeten die op de vloer zijn geplakt en leunt iets naar achter. ‘Groot ben ik hė?’, zegt hij trots.
Nadine knikt, ‘Jazeker je bent al een meter en twaalf centimeter’. Tom klapt in zijn handen, ‘Mama, ik ben al twee keer een meter’, roept hij trots. Ik moet erom lachen, ik ben blij dat hij meewerkt.
Een dag erna ligt de oproep voor de operatie in de bus. ‘Ze laten er geen gras over groeien’, zeg ik tegen mijn man. ‘Volgende week vrijdag is hij al aan de beurt’, zeg ik vol ongeloof. ‘Top, hoe eerder hoe beter’, zegt mijn man.
En dan is het na een enerverende week, vrijdag. Ondertussen heb ik mijn voet gebroken en hobbel ik voort op krukken. Ik heb helemaal geen tijd om bezig te zijn met mijn pijnlijke voet, alles staat in het teken om Tom voor te bereiden op de operatie. Zodat hij eens een goede ervaring in het ziekenhuis heeft. Misschien wordt zijn angst voor ziekenhuizen, artsen en verpleging wel minder. Noem me een optimist, maar deze uitdaging ga ik graag aan.
Master Milo
Tom is dol op Master Milo, op YouTube kijkt hij naar alle werkplaats-vlogs van deze grandioze man. Met flair en enthousiasme vertelt hij hoe hij een tank restaureert, hem werkzaam maakt en welke onderdelen hij ervoor nodig heeft. Elke stap wordt gefilmd, met begeleidende tekst en een grapje tussendoor. Die Master Milo moest eens weten hoe hij ons de afgelopen tijd heeft geholpen. Tijdens het eten, ‘Dit is het lievelingseten van Master Milo, dus Tom dat wil je vast wel proeven!’ ‘Dikke duim mama, dat heb jij goed gemaakt’. Of tijdens het voeren van Tom, ‘Dit hapje is voor Master Milo, deze is voor Derk en de laatste is voor?’ ‘Diesel, zijn hond’, zegt Tom met nog een volle mond.
Het hele wagenpark van Master Milo komt tijdens het eten voorbij. En nu heb ik Master Milo betrokken in de operatie van Tom. De beste man moest eens weten! Ik noem het ‘operatie Master Milo’ en ik hoop dat de mensen in het ziekenhuis eraan mee willen werken.
Het slaapkapje
‘Tom ik heb iets fantastisch te vertellen’ zeg ik enthousiast. ‘Wat dan?’, vraagt Tom. Ik vertel hem dat Master Milo gebeld heeft en gevraagd heeft of Tom iets voor hem wil doen. ‘Wat dan?’, vraagt Tom weer met grote ogen.
‘Master Milo heeft zijn tank af, alleen weet hij niet of het olie lekt. Nu heeft hij die geur naar het ziekenhuis gestuurd met de vraag of ze dat in het ‘slaapkapje’ willen doen. De dokter vindt dat een goed idee en nu mag jij het gaan ruiken!’
Tom danst door de kamer en klapt in zijn handen. ‘ Maar mama, dat is fantastisch. Ik kan dat, ja dat kan ik!’ Tom is door het dolle heen en Fien danst met hem mee de kamer door. ‘Maar Tom dat is nog niet alles, als jij dat voor Master Milo wil doen. Dan stuurt hij iets leuks naar je op, hoe vind je dat?’ Tom glundert en kan niet stoppen met lachen.
Nu, maar hopen dat de merchandise die we besteld hebben op tijd aankomt.”
Column Maria #14: ‘Ik zie de paniek in zijn ogen en het speeksel drupt langs zijn kin’