Column Lisa: ‘Hoe doe je dat met vier kinderen?’
Lisa van den Akker is moeder van vier kinderen in de leeftijd van 11, 8, 3 en 0 jaar oud. Naast moeder is ze hoofdredacteur van J/M Ouders en Famme. Iedere maand schrijft ze voor J/M Ouders een column over het nooit saaie leven als moeder van vier kinderen.
“‘Hoe doe je dat met met vier kinderen?’ Het is misschien wel de meest gestelde vraag aan mij in het afgelopen half jaar. Blijkbaar ga je zodra je een vierde krijgt een soort onzichtbare, maar unaniem vastgestelde, grens over. Vier is écht veel, vier is anders dan normaal. Opeens ben je niet meer gewoon een moeder. Nee, je bent die moeder, je weet wel, met die vier kinderen.
Drie is de magische grens
Gek genoeg had ik dat met drie kinderen dus veel minder, of eigenlijk helemaal niet. Drie is blijkbaar het magische getal. Het aantal kinderen dat nog een soort van maatschappelijk geaccepteerd is. ‘Drie passen er nog in je auto’, ook zoiets dat iedereen blijft herhalen.
Maar goed, als je dan eenmaal vier kinderen hebt vragen mensen zich dus continu af hoe je dat doet. Laatst kwam er op het schoolplein een moeder naar me toe, hijgend. Omdat ze de achtervolging op haar zoontje van vijf had ingezet. ‘Hoe doe je dat met vier kinderen? Ik vind twee al veel’, zei ze in het voorbijgaan.
En vorige week zei een andere moeder, terwijl ik met een peuter aan mijn been en een baby op mijn arm met haar stond te praten: ‘Jij bent echt zo’n geboren moeder, ik vond er zelf niets aan in het begin.’
Hoe ik dat doe?
Eerlijk gezegd weet ik nooit zo goed wat ik met deze vragen en opmerkingen aanmoet. Hoe ik het doe? Geen idee, ik doe óók maar gewoon iets. Net als iedereen.
En of het druk is? Ja, naast dat het gezellig is en vol van liefde, is het natuurlijk ook erg druk. Een mute knopje zou bij ons thuis echt geen overbodige luxe zijn, en er is er altijd wel minimaal één die je aandacht vraagt. Dus geloof me, hoe cool en collected ik ook kan overkomen, mijn kinderen weten wel beter. Soms ben ik ook gewoon chagrijnig of moe, en heb ik het gehad als ik voor de miljoenste keer ‘mamaaaaa’ hoor. Hoe ik dat oplos? Nou, meestal met dank aan mijn man, die eigenlijk pas écht de rust zelve is, en mij af en toe mijn momentjes gunt.
Meestal rond een uur of zeven ‘s avonds, na het eten, heb ik een dipje. Dan ben ik moe, en is alle drukte soms even te veel. Dan ga ik, voordat het bedritueel start, een half uurtje in bad. Toegegeven, soms word ik na tien minuten al vergezeld door mijn peuter. Maar zelfs die tien minuten zijn al genoeg om even op te laden. Met een warm bad spoelt alles even van me af, en dan kan ik daarna weer heel veel ‘mamaaaaa’s’ aan.”