Redactie Social media 29 jan 2020, 11:34

Leestijd: 3 minuten

Columnist Femke: ‘Niemand wil veranderen in een soort beeldschermzombie, zelfs pubers niet

Columnist Femke Wester is pubermeidencoach en ‘Ik Leer Leren’-trainer. Na omzwervingen via London en Barcelona woont ze nu in het Noorden van het land. Ze schrijft op eerlijke, humoristische en soms confronterende wijze over haar ervaringen uit haar praktijk en uit het dagelijks leven met haar drie zoons van 8, 10 en 12 jaar. Deze week gaat het over pubers in de vakantie. Meer lezen van Femke? Kijk vooral eens op haar website.

Column: Altijd en eeuwig maar die beeldschermen…

Het blijft knokken. Als het aan mijn jongens lag deden ze nauwelijks iets anders dan gamen, YouTube kijken of heen en weer appen, ook al zitten ze in dezelfde kamer. En ja, als het aan hen lag aten we elke dag afbakpizza met ijs toe. Drie soorten ijs, anders is er direct ruzie. “CHOCOLA!” “Nee GATVER arrbei!” “Wat?! Ben je een meisje van drie?! VANILLE!”

Dat doen we dus niet. Jammerdepammer, ik ben De Moeder, ze wonen in mijn huis en zijn nog geen 18. En ook pech voor mij, want ‘gewoon omdat ik het zeg’ werkt niet bij mijn bijdehante jongelingen. Dat wordt dus gezeik, rollende ogen en slaande deuren en eindeloze tegenargumenten.

Wat zou ik mezelf adviseren?

Bah. Ik was het zat. Zonde van mijn tijd en mijn gemoedsrust. Dus toen schreeuwen niet hielp heb ik me op mijn kop gekrabd en bedacht wat ik mezelf zou adviseren als ik de moeder van een één van ‘mijn’ leerlingen was.

Dit dus:

1. Ga eens brainstormen met je jongeren over waarom eeuwig beeldscherm niet echt gezond is. Trek het lekker in het absurde, er mag gelachen worden. En….. dit:
   a. Meer risico op bijziendheid (wie wil er graag een bril?)
   b. Meer schouder- en nekklachten (wie wil er graag een bochel?)
   c. Slaaptekort door te lang doorgaan = nou ja, teveel om op te noemen
2. Bepaal tijdens een speciale gezinsbijeenkomst wat er voor jullie als gezin belangrijk is. Iedereen even veel spreektijd, elkaar niet onderbreken, een lijst maken van ieders wensen en dan tot een goed compromis komen. Kinderen kunnen die verantwoordelijkheid best aan, en als ze inspraak hebben houden ze zich (iets) makkelijker aan de regels.
3. Hou je er zelf ook aan. Argh. Hoe vaak betrap ik mezelf niet op het snel even kijken of er nog appjes zijn, of er iemand gereageerd heeft etc. Mijn excuus ‘Ja, maar dit is voor mijn werk’ slaat nergens op als ik om half acht ’s avonds achter mijn telefoon zit.

Beeldscherm

Op zich is het beeldscherm trouwens helemaal niet slecht. De mythe van slecht slapen door blauw licht is inmiddels al weet ik hoe vaak doorgeprikt. En gewelddadige games zorgen echt niet voor meer geweld in het dagelijks leven. En ook nog eens, hoe erg is het nou eigenlijk als ze af en toe wat langer achter hun scherm zitten? Zolang hun cijfers er niet onder lijden, of hun vriendschappen, ach… Binnen bepaalde grenzen, maar hoe star moeten die zijn?

Niemand wil veranderen in een soort beeldschermzombie, zelfs pubers niet. De ‘nu lekker’ is verleidelijk, net als pizza en chocola en porno. Maar jongeren begrijpen heus wel dat ze niet altijd in de dopaminebehoefte van hun hersenen hoeven te trappen. En als ze zelf inbreng hebben in de huisregels en jou af en toe ook een standje kunnen geven als je je er zelf ook niet aan houdt, dan komen we een heel eind met zijn allen.

Hier blijven ’s avonds de telefoons aan de lader beneden. Dat was altijd al zo en we hebben dus een knus telefoongezinnetje van vijf telefoons die samen slapen. Dat is gewoon zo en dat blijft ook zo. Hoop ik dan.

Lees ook:

• Columnist Femke: “De biologische klok van pubers schuift echt op. Dus dat laat naar bed gaan, dat snap ik wel.”
• Columnist Femke; ‘Met deze 3 tips krijg je je kind aan zijn huiswerk in het weekend’
• J/M goede voornemens challenge: minder ‘Nee’ zeggen in de praktijk
• Aha! Zo omzeilen jouw kinderen de door jou ingestelde schermtijd op hun telefoon