Valéry de Voijs Persoonlijke verhalen 25 dec 2022, 15:23

Leestijd: 3 minuten

Chris (44): ‘Mijn kinderen bellen alleen als ze geld nodig hebben’

Chris (44) wist dat hij zijn kinderen minder zou gaan zien na de scheiding, maar dat het zó weinig zou zijn had hij niet kunnen voorspellen. Volgens hem ziet hij ze alleen wanneer ze iets nodig hebben.

“Mijn vrouw en ik hadden een fijn gezinnetje. We hadden nooit ruzie, en hielden iedere zondag een ‘family meeting’ waarin we de hoogtepunten en dieptepunten van de week bespraken. Op deze manier dachten we close te blijven met onze drie kids. Zeker toen mijn oudste zoon in de pubertijd kwam, werden die momenten extra belangrijk.

‘Ik verveel me bij jou’

Toch kwam er ook bij ons een moment waarop we eerlijk moesten zijn naar onszelf. Ons gezin was misschien wel heel hecht, maar tussen mijn ex en mij was er totaal geen intimiteit. Niet fysiek, niet emotioneel; we waren net broer en zus. We besloten uit elkaar te gaan.

Mijn ex bleef in ons huis wonen, en ik verhuisde naar een nieuwe woning een paar dorpen verderop. De kinderen zouden doordeweeks bij mijn ex zijn en in het weekend naar mij komen. Het werd al snel duidelijk dat dat plan te rooskleurig was. De oudste kwam in het weekend namelijk écht niet naar zijn pa toe. ‘Ik verveel me bij jou.’ Of: ‘Ik heb al met vrienden afgesproken.’ stond er in de whatsappjes die ik op vrijdagavond dan kreeg.

Mijn ex en ik hebben dit probleem toentertijd besproken, en eventjes leek het beter te gaan. Dan beloofde ik iets leuks te plannen. Een dagje shoppen met de kinderen, naar de bioscoop, een pretpark, noem maar op. Na een tijdje zagen de kinderen mij echter als een lopende pinautomaat. Mijn jongste kwam letterlijk vrijdagavond mijn woonkamer binnen wandelen, zei mij vluchtig gedag en vroeg dan om geld. Vervolgens ging ze naar een vriendin en zag ik haar het hele weekend niet meer.

Op mijn verjaardag stuurde ze een tikkie

Gedurende twee weken negeerde mijn zoon mijn whatsappjes en telefoontjes. Ik zag dat hij mijn berichten las, maar hij stuurde niets terug. Ik wenste hem succes met zijn wiskundetoets, of vroeg of hij kwam barbecuen. Er kwam geen antwoord. Maar opeens ging de telefoon. Het ergste is dat ik al wist waarom hij belde: ‘hij wil geld’ zei ik tegen mijn collega. Jawel hoor, hij had inderdaad geld nodig.

Ook op mijn verjaardag heeft niemand het fatsoen gehad om mij te feliciteren. Wel kreeg ik ‘s avonds een tikkie van mijn jongste dochter. Ze had eerder die week een hockeystick gekocht, en aangezien ik de sportspullen normaliter kocht, vond ze het normaal om mij zonder overleg een tikkie te sturen. Ik heb het tikkie betaald, maar er kon nog geen bedankje van af.

We zijn nu twee jaar verder, en ik heb inmiddels een nieuwe relatie. Mijn huidige vriendin vindt het gedrag van mijn kinderen belachelijk en spreekt hen regelmatig aan. Ik zie inmiddels in dat ik dingen moet veranderen, maar tegelijkertijd breekt mijn hart wanneer ik mijn kinderen minder zie. Zelf kan ik het geld prima missen, dus daardoor is het verleidelijk om ze te verwennen. Toch weet ik het dat het onnodig is. Ze krijgen voldoende alimentatie en ook hun zakgeld is verhoogd. Bovendien kunnen ze nu prima werken voor hun geld als ze meer nodig hebben. De situatie is nu zo erg uit de hand gelopen dat mijn enige contact met mijn kinderen bestaat uit het betalen van tikkies voor broodnodige dingen.”

Ron: ‘Ik vind het prima dat ik mijn kinderen na de scheiding maar één weekend per maand zie’