Redactie Opvoeden 27 feb 2021, 06:36

Leestijd: 4 minuten

‘Onze buurjongen is transgender, kan ik mijn zoon wel met hem laten spelen?’

Als ouder zit je regelmatig met vragen en kwesties rondom het opvoeden van je kinderen. J/M ouders geeft graag antwoord op al deze vragen in de rubriek ‘advies van de redactie.’ Dit keer is het onderwerp: omgaan met een kind dat transgender is.

De vraag

‘Sinds kort zijn we verhuisd en maakten we kennis met onze nieuwe buren. Toen we bij hen op de koffie gingen vertelden ze ons dat hun zoon, onze buurjongen, transgender is. Nu is onze eigen zoon van dezelfde leeftijd, beide zijn zeven jaar. Onze zoon is hoogsensitief en hoogbegaafd. Het is dus een slimme maar ook gevoelige jongen. Hij heeft de neiging om toe te trekken naar kinderen die “anders” zijn en het voor hen op te nemen. Maar zelf ben ik bang dat dit zijn eigen ontwikkeling negatief beïnvloedt, daarom twijfel ik of ik hem wel met de buurjongen moet laten spelen. Wat zouden jullie doen?’

Advies van de redactie

Jullie buurjongetje heeft een genderstoornis (ook wel transgender of genderdysforie genoemd). Dat is geen geestelijke afwijking, maar het betekent simpel gezegd dat je hersenen vrouwelijk zijn ontwikkeld terwijl je lichaam mannelijk is of andersom.

Er zijn verschillende gradaties dus niet elke persoon zal een volledige geslachtsverandering willen ondergaan. Het is een speling van de natuur en bijvoorbeeld opvoeding heeft hier geen invloed op. Iemand wordt zo geboren, het is geen keuze.

De zoon van columniste Daphne: “Ik ben toch geen echte man? Ik heb geen piemel, dus wie wil mij nou?”

Steun en liefde

Genderdysfore gevoelens kunnen zich ook al heel vroeg naar buiten toe openbaren zoals bij dit jongetje. Gelukkig hebben de ouders van dit jongetje zijn gevoelens en gedrag serieus genomen en zijn ze bij een genderteam gekomen, dat hun uitleg heeft gegeven en heeft onderzocht hoe hun zoon gelukkig kan worden. In zijn geval dus door een meisje te worden.

Je kunt je voorstellen dat mensen die hier niet de nodige steun en hulp bij krijgen zich heel erg ongelukkig kunnen voelen. En ook als die steun en hulp er voor ouders en kind wel is, is het een heel zware en heftige weg, zowel psychisch (het accepteren) als fysiek. Daar kunnen ze alle steun en liefde van de omgeving bij gebruiken.

Natuurlijk kan het vreemd klinken als je hier nog nooit van gehoord hebt of mee te maken hebt gehad, en moet je misschien aan het idee wennen. Maar je hoeft absoluut niet bang te zijn dat dit de ontwikkeling van jouw kind negatief beïnvloedt. Het is juist een prachtig voorbeeld van het feit dat alle mensen anders zijn en dat er mensen zijn die iets bijzonders hebben – wat ze niks minder of vreemder maakt dan ieder ander.

Bijzondere kinderen

Het is heel mooi om te horen dat jullie gevoelige en slimme zoon het opneemt voor anderen. Misschien wil hij gewoon graag met dit buurkind omgaan omdat hij het een aardig persoon vindt? Nu wordt het feit dat hij het opneemt voor kinderen die anders zijn wellicht in een heel ander licht geplaatst, maar kinderen zijn vaak puur en vinden iemand aardig of niet. Wellicht trekt jouw zoon naar kinderen toe die bijzonder zijn omdat hij zelf ook bijzonder is en op bepaalde gebieden anders is dan andere kinderen. Dat kan voor hem veilig en fijn zijn.

Tips

We zouden jullie de volgende dingen aanraden:

• Laat je zoon lekker met het buurkind spelen als hij dit wil. Voor allebei fijn om een maatje in de buurt te hebben. Hij zal vanzelf meer horen en meemaken van het hele proces, er vragen over stellen en antwoorden horen en er zo gewoon in mee groeien. Kinderen raken niet zo snel van slag van iets. Wij volwassenen maken de dingen vaak nodeloos ingewikkeld en ingrijpend. Kinderen nemen dingen vaak zoals ze zijn. Een mooie eigenschap!
• Praat nog eens met de ouders en stel alle vragen die je hebt. Ze zullen zeker blij zijn als je dat doet, want ze weten dat er vragen leven. Velen zullen er voor weglopen en zelf antwoorden invullen die vaak niet kloppen. Geef gerust aan dat je het lastig vindt, ook dat is voor hun niet vreemd, daar zullen ze zelf ook heus doorheen zijn gegaan.
• Verdiep je eens in genderstoornissen, zodat je weet hoe het zit, ontstaat en verloopt. Zo kun je het ook goed aan je zoon vertellen als hij met vragen komt.
• Verbied je kind nooit de omgang met dit soort kinderen. Daarmee geef je de boodschap af: als je anders bent, dan ben je fout of eng, of moet je buitengesloten worden. Je geeft zelf aan dat jullie kind hoogbegaafd en hoogsensitief is, wat als andere ouders hun kinderen verbieden met jullie bijzondere zoon om te gaan? Dat is eigenlijk niet anders. Je zult de ouders en het kind er enorm veel verdriet meedoen en je zoon een speelkameraadje om de hoek ontnemen.

Kortom, wen rustig aan het idee, verdiep je erin, stel je er open voor en bouw een leuk contact op met de buren. Dat zullen ze goed kunnen gebruiken, en jullie vast ook als nieuwe bewoners!

15x dit zijn de leukste kinderboeken met diversiteit