Brenda Schaaper Columns 31 jul 2023, 12:50

Leestijd: 5 minuten

Columniste Brenda: ‘Het is goed als er genderneutrale toiletten komen’

“Mijn god, wat een commotie is er ontstaan over het onderwerp genderneutrale toiletten. Het ene na het andere artikel verschijnt en iedereen heeft een mening. Iedereen heeft tegenwoordig sowieso een mening en gelukkig wordt deze graag met mij gedeeld. Want ja, mijn kind is non-binair en voor dat soort mensen moeten er plotseling overal genderneutrale toiletten komen. Toch?

De weerstand klinkt vaak door in de woorden die ik over mij heen gestort krijg als moeder die tegenwoordig opstaat voor LHBTIQ+ (ja, ik plak er ook nog gewoon een plus achter) jongeren en hun ouders. Ik steek mijn nek uit met de interviews die ik geef in diverse media en met de activiteiten die ik exclusief (ook zo’n schande) voor deze doelgroep organiseer. Reden genoeg om je ongezouten mening met mij te delen, ik lok het ten slotte zelf uit. Zo ook over genderneutrale toiletten die er plotseling overal moeten komen. Waren een speciale Pride, regenboog zebrapaden en banken niet genoeg? En wat dacht je van al die regenboog vlaggen die tegenwoordig overal wapperen? En dan nu ook nog genderneutrale toiletten?

Genderneutrale toiletten

Sinds die er zijn, zijn ALLE toiletten smerig, vertrouwde een vriendin mij van de week toe. Hoe ze aan deze wijsheid kwam, weet ik niet. Ik ga er niet vanuit dat ze deze allemaal met eigen ogen gezien heeft. Maar ze vertelde over kleine kinderen die nu op de met urine besmeurde wc-brillen moeten zitten en meer van dat soort ellende. Waar gaan we heen in deze wereld? En ja, die laatste zin is cynisch, want ik was eigenlijk wel blij dat die regenboog kinderen/jongeren/mensen naar een plek kunnen waar ze zich veilig voelen. Maar er gaat denk ik nu wel iets mis, maar daar kom ik zo op.

Met de Pride in Utrecht waren we met het openbaar vervoer gekomen. We mochten op uitnodiging meevaren op een transboot. Nu ben ik zelf geen transpersoon, maar ik krijg wel veel leuke transjongens en meiden op mijn camping en mijn non-binaire kind valt ook onder het label Trans. Het was prachtig weer (toen nog wel) en we hadden het enorm naar ons zin. Het was geweldig om te zien hoe de mensen langs de kant een bak liefde over mijn kind en alle andere jongeren op de boot stortten. Ze lachten ze toe, maakten hartjes met hun handen en zwaaiden met vlaggen. Wat een support! Voor mij als moeder van een paradijsvogel voelde het ook hartverwarmend, ik kreeg er tranen van in mijn ogen, want reken maar dat het leven van een paradijsvogel niet altijd mee valt. De weerstand is groot in Nederland, maar die dag even niet.

Voordat mijn kind de boot opging, werd Cédé nog even opgemaakt door een andere paradijsvogel. Met Pride hoef je namelijk niet je glitter en glamour onder stoelen of banken te steken. Het hele circus mag er zijn (als je dat wilt natuurlijk). Vol opwinding na zo’n leuke dag, liep mijn kind samen met mij naar het station om weer huiswaarts te keren. Onderweg werd Cédé nog door de begeleiders van Jong & Out (de jongerenorganisatie van het COC) herkend en enthousiast geknuffeld, want het is zo’n leuk kind, vertrouwden de begeleiders mij toe. Natuurlijk ben ik het met ze eens, maar het is altijd leuk om het ook van een ander te horen.

Onzeker kind

Op het station aangekomen, moest ik naar het toilet. Ik ging in de rij staan voor de damestoiletten, maar mijn kind bleef langs de kant staan. ‘Jij moet toch ook naar het toilet?’, vroeg ik mijn kind. Cédé knikte. ‘Maar ik weet niet naar welk toilet ik moet gaan, zo.’ Tijdens het woordje ‘zo’ wees mijn kind naar hun gezicht dat onder de make-up zat. Ik zag een onzeker kind staan, dat bijna moest huilen. Als ik dit opschrijf, raakt het mij nog steeds. Een kind dat er geen end aan wist. Want de herentoiletten waren zo geen optie (lees onveilig) en een dame was mijn kind niet. Ik fluisterde dat Cédé bij mij moest komen staan. ‘Je gaat gewoon met mij mee.’

En dat voorval heeft mij nog meer doen beseffen dat het voor dit soort kinderen echt wel een ding is, de toiletten. Maar dat geldt natuurlijk ook voor kleedkamers. Het raakte mij zo dat mijn kind zich nergens thuis voelde en uit ellende niet naar het toilet durfde te gaan. En dat is precies de reden dat het goed is dat er genderneutrale toiletten komen.

Alleen gaat er nu, denk ik, wel één ding fout. De standaard toiletten worden compleet vervangen door genderneutrale toiletten. Dat betekent dat deze nu door iedereen gebruikt worden. Ook door mannen die misschien liever staand plassen, want daar komen die natte wc brillen vast vandaan. Hierbij generaliseer ik wel een beetje, want vrouwen kunnen er ook wat van qua viezigheid.

Oplossing

Het beste zou zijn als er naast de heren en vrouwen toiletten nog een genderneutraal toilet extra komt. Dus niet in plaats van. Dat zou de mooiste oplossing zijn, want dan zit je niemand in de weg. En als dat niet kan dan een toilet met urinoirs en eentje met gewone wc brillen. Waar mijn kind dan heen kan want, die plast echt niet staand. Net als mannen die dit ook prettiger vinden. Maar dan stoten we misschien weer een groep tegen het hoofd die niet met “mannen” naar de wc mag of wil. Dus een extra toilet erbij zou het beste zijn.

En dat dit logistiekgezien best ingewikkeld is, geloof ik meteen. Maar de wereld verandert en voor alles is een oplossing. Dus ik zou het wel fijn vinden als we met elkaar kijken naar een oplossing die voor iedereen werkt. Ook voor mijn kind, dat net als jij en ik, ook bestaansrecht heeft.”

Brenda Schaaper

Brenda Schaaper is columnist voor J/M Ouders en moeder van Cédé (16). Ze heeft een relatie met Roger die twee dochters heeft (18, 20). In haar columns schrijft Brenda openhartig over alles waar ze tegenaan loopt als moeder van een non-binair kind. Iedere twee weken kun je een nieuwe column van haar lezen op J/M Ouders.