Brams zoon koos een verkeerde stageplek: ‘Vreselijke keuze’
Brams zoon regelde zijn eigen stageplek. Vlak voor de start van zijn stage kon hij terecht bij dit bedrijf. Bram denkt echter dat het een verkeerde keuze is geweest.
“Dat mijn zoon alles op het laatste moment regelt, ben ik ondertussen wel gewend, maar dat hij zo’n slechte keuzes kon maken was een verrassing.
Hij had één werkweek om het te regelen
Mijn zoon had nog precies één werkweek de tijd om een stageplek te vinden. Ondanks het aandringen van mij, en de motiverende speeches van zijn moeder (mijn ex-vrouw), was mijn zoon bijna niet in staat om op tijd een stageplek te vinden. Op het nippertje lukt het hem, maar achteraf hebben we spijt dat we hem hebben laten gaan.
Wij hebben hem meerdere malen gepusht, maar hebben op een gegeven moment onze handen er vanaf getrokken. Dat was niet gemakkelijk. Wij gunnen onze zoon natuurlijk een mooie toekomst, en wilden dat hij zijn studie kon afronden.
Zijn scriptie was namelijk al klaar, en alle studiepunten waren binnen. Deze stage was dus het laatste onderdeel van zijn studie communicatiewetenschappen. Zijn studiegenoten kregen allemaal mooie stageplekken. Zo kon een studievriendin terecht bij de overheid, en een andere vriend kreeg een mooie plek bij Rabobank. Deze kansen had mijn zoon ook kunnen hebben, als hij wat meer moeite had gedaan.
De druk van deadlines werkt normaliter heel goed bij onze zoon. Hij kan zich dan goed concentreren en weet altijd hoge cijfers te halen. Maar bij een stageplek werkt het simpelweg niet op deze manier. We hebben hem tal van keren gewaarschuwd, maar hij stopte telkens zijn hoofd in het zand.
Een week voordat zijn stagebegeleider de stageplek moest goedkeuren, had hij nog helemaal niets. Geen opties, geen geplande gesprekken; helemaal niets.
Een stageplek op St. Maarten
Mijn ex en ik zijn bij elkaar gekomen om op hem in te praten in de hoop hem te kunnen overtuigen. Dat maakte schijnbaar indruk, want twee dagen later had hij een stageplek geregeld. Via zijn neef had hij contact gelegd met de eigenaar van een watersport bedrijf op St. Maarten.
Zijn taken als stagiair zouden bestaan uit het opkrikken van de social media van dit bedrijf. Hoewel ik niet heel enthousiast was over deze stageplek, was ik blij dat hij op tijd iets had gevonden. Daarbij wist ik dat een stage in het buitenland altijd goed zou staan op zijn cv.
Zijn neef woont op St. Maarten, waardoor hij meteen een gratis woonplek had geregeld. Alles leek uiteindelijk dus goed te komen. Tot wij twee maanden na zijn vertrek een telefoontje kregen. Het bedrijf was ondertussen failliet gegaan, maar onze zoon was niet van plan om terug te komen. Hij wilde daar blijven en in een strandtent gaan werken.
Op dit moment is onze zoon nog steeds op St. Maarten, en zal pas na de zomer terugkomen. Hierdoor moet hij zich opnieuw inschrijven voor een nieuw studiejaar, opnieuw geld betalen, en opnieuw een stageplek gaan zoeken. Wij vinden het natuurlijk zonde van zijn tijd en geld. Een ervaring in het buitenland is leuk, maar dat had hij ook na zijn studie kunnen doen.”