Bodine (24): ‘Ik word altijd voor de oppas aangezien’
Toen Bodine net 21 jaar was, werd ze voor de eerste keer moeder. Al snel volgde er een tweede kind. Omdat ze zo jong is en er ook nog jonger uitziet, wordt ze vaak voor de oppas aangezien. “Niet alleen in de speeltuin, maar ook als er een nieuwe leidster is op het kinderdagverblijf moet ik uitleggen dat ik toch echt de moeder ben”, vertelt ze aan Famme.
“Ik wilde altijd jong moeder worden. Mijn vriend is zeven jaar ouder en wilde het liefst voor zijn dertigste kinderen. Op het moment dat ik twintig was, gooide ik de pil weg. Na vier maanden was ik zwanger van een meisje. We keken erg uit naar haar komst, maar ik was ook zenuwachtig. Zou ik wel een goede moeder zijn?
Liefde op het eerste gezicht
Bij het zien van mijn dochter was het liefde op het eerste gezicht. Ik vond het heerlijk om moeder te zijn. Zo fijn, dat we vier maanden na de geboorte al besloten om voor een tweede kindje te gaan. De tweede keer was ik binnen twee maanden zwanger. Het was druk in huis met twee kleintjes, maar we konden niet gelukkiger zijn.
Leuke dingen doen
Net zoals iedere moeder wilde ik ook leuke dingen met mijn kinderen doen. Ik ging iedere dag wel met ze naar een speeltuin. Daar viel het mij steeds vaker op dat ik voor de oppas werd aangezien. ‘Wat een leuke oppas ben jij’, hoorde ik vaak. Eerst lachte ik erom en negeerde ik het, maar naarmate ik het vaker te horen kreeg, legde ik toch maar uit dat ik de moeder was. ‘Maar je bent nog zo jong’, kreeg ik telkens te horen.
Geen grapje
Niet alleen in de speeltuin, maar ook als er een nieuwe leidster op het kinderdagverblijf is, moet ik altijd uitleggen dat ik toch écht de moeder ben. Soms denkt zo’n leidster zelfs dat ik een grapje maak. Pas als mijn oudste naar mij toe komt rennen en ‘mama’ zegt, weet ze dat het geen grapje is. Wat ook niet meehelpt is dat mijn kinderen nauwelijks op mij lijken. Ze hebben de huidskleur en de kleur ogen van hun vader, dus het is voor andere mensen misschien moeilijk te begrijpen dat ik, een blondine met lichte ogen, de moeder ben.
Jong gezicht
Ook hoor ik vaak dat ik zo jong lijk. Soms schatten mensen mij pas zestien of zeventien. Daar zien ze natuurlijk geen twee kinderen bij, vandaar dat ze denken dat ik de oppas ben. Ik vind het wel vervelend, merk ik. Eigenlijk wordt het steeds vervelender. Zeker omdat ik mezelf steeds moet verdedigen of moet uitleggen dat het toch écht mijn kinderen zijn. Voor nu zit er helaas niets anders op dan het keer op keer uit te leggen, tot mijn kinderen dat van me over kunnen nemen.”