Janneke Juffermans Schoolkind 17 jul 2023, 07:07

Leestijd: 5 minuten

Miranda: ‘Mijn zoon verloor 8.000 euro die hij eigenlijk niet had’

De cryptokoers bevindt zich nu al een flinke tijd in de rode cijfertjes, maar Miranda vergeet nooit meer dat haar zoon vorig jaar investeerde in bitcoins en andere coins. Het probleem: hij stopte er geld in dat hij niet had.

“’Iedereen in de klas doet het, hoor”, zei mijn 17-jarige puberzoon relativerend nadat hij vol enthousiasme had verteld dat hij wilde gaan beleggen in cryptovaluta. Ik – normaal gesproken nooit vies van het uitproberen van nieuwe dingen – had meteen allerlei kritische vragen op hem afgevuurd. Wat weet je daar dan vanaf? Dat is toch gewoon gokken? Wie zegt dat die koersen blijven stijgen? En wat als je straks al je geld kwijt bent?

Lekker winst maken

Mijn zoon is altijd al een ondernemend type geweest. Overal wist hij geld uit te slaan. Gekke weddenschappen bedenken met vrienden, zakjes snoep verkopen op school om winst te maken, klusjes doen in de buurt, dat soort dingen.

Het verbaasde me dus niets dat hij wilde gaan beleggen in cryptovaluta. Maar achterdochtig was ik wel, want ik wist er zelf niets vanaf. Ik kende alleen de bitcoin. Er bleken nog tig andere cryptovaluta te zijn, legde hij uit. Het was de eerste les in de cursus zoon-leert-moeder-beleggen.

Een paar tientjes moest ik voor hem overmaken. Want ja, officieel mocht hij nog niet beleggen, dat mag pas vanaf je 18e. Ik twijfelde: moest ik dit wel doen? Die leeftijdsgrens was er toch niet voor niets? Maar ik vond het eigenlijk wel leerzaam. Als hij er een paar tientjes aan verdiende, dan was het leuk voor hem. En als hij het geld zou verliezen, was er ook geen man overboord.

Paar tientjes

Van de buurman – een doorgewinterde belegger – kreeg hij wat tips. De belangrijkste: steek er nooit méér geld in dan je kunt missen. Je moet altijd genoeg overhouden om het leven te kunnen leiden zoals je dat daarvoor ook al deed. Een goed advies, vond ik. Dus stortte ik het bedrag voor zoonlief in de wallet (digitale portemonnee) van zijn beleggingsaccount.

In een paar weken tijd opende zich een heel nieuwe wereld voor me. Zijn kamer veranderde in een soort beursvloer: van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat stond er een scherm aan met daarop de koers van de cryptovaluta die hij had gekocht.

Die ging de hele dag door op en neer. Groene streepjes vormden de stijgende lijn, rode streepjes een daling. “Word je daar niet nerveus van?” vroeg ik als ik met vraagtekens in mijn ogen naar die dansende curves staarde. “Nee”, zei hij dan met een stalen gezicht. “Als je hier nerveus van wordt, moet je niet gaan beleggen. Emotionele beleggers zijn slechte beleggers.”

Geld storten

Hij volgde een cursus, bekeek filmpjes van professionals die handelen in cryptovaluta en struinde het hele internet af op zoek naar informatie. Elke keer als ik op zijn kamer kwam, kreeg ik weer een analyse. In een razend tempo tekende hij dan met zijn muis curves op het scherm. Die moesten voorspellen hoe de koers zich volgens hem zou ontwikkelen.

Na een paar maanden vond hij dat het tijd was voor het echte werk. Hij besloot om er een paar honderd euro in te steken. En dat moest NU gebeuren. Want NU was deze koers nog laag, hierna zou de koers alleen maar gaan stijgen. En daar wilde hij van profiteren.

Hij kreeg gelijk. Zijn paar honderd euro groeiden in een paar maanden tijd aan tot een waarde van 8.000 euro. Ik was verbijsterd – hij zocht ondertussen vast naar leuke vakantiebestemmingen en een nieuwe game pc.

Ik besloot om zelf ook maar eens een account te openen en wat geld te storten. Ik wilde in elk geval beter begrijpen waar hij mee bezig was en wat er zo leuk was aan cryptobeleggen. En als ik er rijker van zou worden, was dat alleen maar meegenomen.

Nee hoor, er kon niets misgaan

“Wat een bizarre stijging”, verzuchtte ik elke keer als ik aan zijn bureau stond. “Hoe kan dat nou?” De koersen “ging lekker”, zei hij dan. Bovendien had hij fictief geld ‘bijgeleend’. Dat had hij ingezet om winst te maken. En die geleende inzet zou hij weer terugbetalen als hij zijn doel bereikt had.

“Maar kan dat niet misgaan?” vroeg ik bezorgd.

“Neehee, echt niet.” Hij rolde met zijn ogen. Het ging hartstikke goed met de koers. Er zouden hoe dan ook af en toe dalingen zijn, maar hij wist zéker dat de koers gemiddeld genomen alleen maar omhoog zou gaan. En als hij toch onder een bepaalde lijn zou vallen, zouden zijn leningen automatisch worden afgelost. En dan bleef alleen nog over wat hij er zelf in had gestoken. Hij zou dus nooit met een schuld blijven zitten, en hij kon nooit méér verliezen dan hij erin had gestoken.

Fascinatie

Op mijn eigen account bekeek ik de koers elke dag wel even. Ik begon zijn fascinatie te begrijpen. Ik was weliswaar veel later ingestapt dan hij, en de snelste stijging leek voorbij, dus mijn paar honderd euro bléven elke dag een paar honderd euro. Soms wat meer, soms wat minder, maar rijk zou ik er niet van worden, dat was me wel duidelijk.

Toen ik half mei op een dag weer eens keek of ik niet tóch slapend rijk geworden was, zag ik de koers voor mijn ogen vallen. Als een steen die van een berg afrolde, zo snel ging de waarde van de cryptomunt naar beneden. Ik spurtte naar de kamer van mijn zoon. “Wat is er aan de hand?” Hij zat bewegingsloos achter zijn computer.

Tranen rolden uit zijn ogen. “Alles is weg”, zei hij snikkend.

Glijvlucht

Het duurde nog de rest van de dag voordat zijn tranen gedroogd waren. Ik had een poosje met hem op zijn bed gezeten om erover te praten, maar nadat ik weer weg was gegaan, ging het snikken onverminderd door.

Later bleek wat er was gebeurd. Dankzij uitspraken van Tesla-baas Elon Musk waren de koersen in een glijvlucht geraakt. En dat was zo snel gegaan dat hij zijn cryptovaluta niet op tijd kon verkopen. De koers viel binnen een paar minuten onder de rode lijn. De leningen werden afgelost en van zijn eigen inleg bleef niets meer over.”

De week van het geld: zo leer je jouw kind goed met geld omgaan