De zoon van Vera durfde niet meer naar school: ‘Hij zat onder de schaafwonden’
De basisschool moet voor elk kind een veilige plek zijn om te kunnen leren en spelen. Helaas is dit, mede door personeelstekort, niet altijd meer het geval. Dit ervoer ook Vera (33), moeder van een zesjarig jongetje. Hij kwam op een dag thuis met schaafplekken op zijn armen en een heel naar verhaal.
Vera (33): “Mijn zoontje (6) is de rust zelve, superlief voor anderen en hij luistert goed in de klas. Een braaf jongetje die geen vlieg kwaad doet, zo zou ik hem omschrijven. Letterlijk doet hij geen vlieg kwaad, want hij was laatst heel verdrietig dat de mug in zijn kamer doodgegaan was. Dat was zijn vriend…
Op de basisschool heeft hij het naar zijn zin en hij vermaakt zich prima met een paar kindjes uit zijn klas. Wel is er een drietal jongens dat regelmatig kattenkwaad uithaalt. Mijn zoontje vertelt dat ze vaak niet naar de juf luisteren en dat die jongens dan in een ander lokaal moeten zitten voor straf. Hij speelt af en toe met ze buiten, maar hij zegt ook vaak tegen me dat hij dat liever niet doet, omdat ze heel wild zijn. Zo zijn er al wat incidenten geweest waarbij ze hem pijn hadden gedaan. Dit hoor ik ook regelmatig van andere ouders. Waarschijnlijk gebeurt zoiets in het spel, maar ik vind wel dat daar beter op gelet moet worden vanuit school.
Het personeelstekort op de basisschool werd als excuus gebruikt
Dat heb ik dus al een paar keer aangegeven, maar er wordt elke keer herhaald dat ze een personeelstekort hebben en moeten roeien met de riemen die ze hebben. Dat snap ik helemaal, maar het belang en vooral de veiligheid van de kinderen staat toch voorop, lijkt me. Er moest blijkbaar eerst iets ergs gebeuren voordat er wat aan gedaan werd, zoals zo vaak het geval is met dit soort dingen.
Op een dag kwam ik mijn zoontje ophalen van de basisschool en huilend vloog hij me in mijn armen. Ik troostte hem en vroeg wat er aan de hand was. Hij liet schaafplekken op zijn armen zien en vertelde dat de drie jongens waar ik het eerder over had, hem op de grond hadden gegooid. Vervolgens waren ze op hem gesprongen met z’n allen en kreeg hij bijna geen lucht meer. Er was niemand die hem hielp. Wel is een meisje uit zijn klas naar een leerkracht gerend (want hun eigen juf was niet op het plein op dat moment) en heeft geroepen dat ze moest komen helpen.
Hij durfde niet meer naar school
Die juf heeft toen de jongens van mijn zoontje afgehaald en ze toegesproken. Ik ben meteen met hem naar zijn juf gelopen en die wist van niets. De leerkrachten hebben dit dus niet eens met elkaar besproken. Nadat wij ons verhaal bij haar hadden gedaan, heb ik diezelfde middag de directeur van de basisschool gebeld om het incident aan te kaarten. Hij liet weten erover te gaan praten met de leerkracht die erbij was en de juf van mijn zoontje. Ook wilde ik dat hij de ouders van die jongens erop aan zou spreken.
De volgende dag durfde mijn zoontje niet naar school en heb ik hem een dag thuis gehouden. De directeur nam contact met mij op en vertelde dat hij de leerkrachten erop aangesproken had en dat zij dit met de kinderen en de ouders op zouden nemen. Na een goed gesprek met mijn zoontje ging hij die dag erna met enige tegenzin weer naar de basisschool. De juf heeft daarna een gesprek gehad met de hele klas en daarna zijn er geen voorvallen meer geweest gelukkig. Helaas is er aan het toezicht op het plein tot op heden niets veranderd, dus ik hou m’n hart vast voor nog meer van dit soort incidenten…”
Basisschool perikelen: deze 10 moeders kom je tegen op het schoolplein