Wilma Groothuis Opvoeden 9 aug 2023, 11:06

Leestijd: 4 minuten

Andere ouder aanspreken op opvoeding? ‘We horen elkaar te helpen en te steunen’

Het ouderschap is naast alle mooie en fijne momenten ook gewoon best lastig. Iedere ouder doet datgene wat hij of zij denkt dat het beste is, en nee, soms is dat niet de beste keus. Maar is het dan gewenst dat een andere ouder jou op je opvoeding aanspreekt?

Wij vroegen onze lezers om hun mening.

Ongevraagde mening

Veel ouders zullen het hebben meegemaakt: een andere ouder die jou ongevraagd zijn of haar mening of advies geeft. Hoewel dit vaak goedbedoeld is, zit niet iedereen hierop te wachten. Aan de andere kant kan een andere ouder jou juist helpen door je net even te wijzen op iets dat je niet wist, maar misschien wel beter is voor je kind.

Je merkt het al, het is een lastig onderwerp. De ene ouder vat een opmerking op als een helpende hand, de andere ouder vat het op als bemoeienis. Het ligt er natuurlijk aan wie het zegt, wat hij of zij zegt en de manier waarop. Wij waren benieuwd hoe onze lezers hierover denken en plaatsten de volgende stelling op Facebook: ‘Ik heb weleens een andere ouder aangesproken op zijn/haar opvoeding’.

Eigen manier

Meerdere ouders geven aan dat ze dit nooit zouden doen. Zo ook Jeanine: “Nee, iedereen doet het op zijn of haar eigen manier. Hoewel ik het zeker niet met iedereen eens hoef te zijn, maar dat zal bij mij wederzijds zijn. Niemand is perfect en iedereen krijgt zijn eigen deel van thuis mee. Je kunt wel leren van wat je ziet en proberen het anders te doen bij je eigen kinderen.”

Ingrid is erg duidelijk over haar mening. “Nooit. Dat ik er wat van vind is iets anders, maar ik vind het onbeschoft om een andere moeder af te gaan kraken. Ik ben echt niet beter dan een ander. Wij moeders hebben het allemaal zwaar: slapeloze nachten, rommelig huis, eten maken, opvoeden, werken, enzovoort. Je bent soms moe en uitgeput en dan kun je soms even niet opletten. We horen elkaar te helpen, te steunen en te bemoedigen. Positive vibes, happy kids, happy life.”

Niet durven

Ook Iris zou niet snel een andere ouder aanspreken over de opvoeding. “Ik zou het niet durven. Misschien indirect door iets over mezelf te vertellen, maar ik vind het ook niet heel fijn als een andere ouder zich dan daardoor aangesproken voelt. Iedereen doet het op zijn manier en iedereen volgt zijn eigen weg.”

Jessica vindt dat het wel moet kunnen, als een andere ouder last heeft van haar kind. “It takes a village to raise a child. Als mijn kind over de grens van een ander stapt en ik zeg niks of ik ben er niet bij met mijn hoofd, dan heeft die ander het recht om zijn of haar grens aan te geven en mijn kind aan te spreken of het bij mij aan te geven.”

Aangesproken op de opvoeding

Andere lezers geven aan weleens een andere ouder te hebben aangesproken op de opvoeding, maar wel met een goede reden. Joanne: “Ik heb ooit gezegd tegen een nieuwe moeder dat het gevaarlijk was om een doek over de kinderwagen te leggen met de warmte.” Ook Boukje heeft weleens haar mening gegeven: “Zij vroegen mijn mening en ik heb toen twee keer gevraagd of ze het echt wilden weten.”

Ook Bianca heeft een andere ouder weleens aangesproken op de opvoeding. “Ik stond op het schoolplein en zag dat een meisje moest spugen terwijl ze op de arm van de moeder zat. De moeder bekommerde zich alleen maar om haar kleding, de rest keek gewoon toe. Toen heb ik er wel even wat van gezegd.”

Niet gewaardeerd

Bij andere ouders die dit deden, werd het niet helemaal gewaardeerd. Mascha: “Toen een kind zich misdroeg bij mij in huis en de moeder er niets aan deed, zei ik er wat van. De moeder werd boos toen ik het kind tot de orde riep en terug naar z’n moeder bracht.” Ook bij Aafke werd het niet op prijs gesteld: “Jij hebt niets over mijn kinderen te zeggen, was de boodschap.”

Marjan heeft juist een keer een opmerking van een andere ouder gekregen. “Iemand zei tegen mij: ‘Een kind heeft regels nodig’. We hadden zeker wel regels, maar wel die van ons. Het resultaat: een kind dat ik met een gerust hart kon laten spelen bij vriendjes en die nooit problemen had. In tegenstelling tot die zogenaamde goede moeder waarvan haar zoon de fietsbanden van mijn zoon lek stak met een dartpijl. Inmiddels is mijn zoon een heel lieve puber die het heel goed doet op school. Laat ze maar lullen.”

Dilemma: ‘Bij zijn vriendje mag mijn zoon de hele dag achter een beeldscherm, moet ik die ouders erop aanspreken?’