Redactie Straffen en Belonen 19 jun 2018, 12:38

Leestijd: 4 minuten

Altijd een weerwoord

Je ziet wel vaak dat kinderen zo rond een jaar of 10 veranderen. Ze gaan een beetje pre-puberen. Zeker meiden kunnen rond deze leeftijd al wat puberteitsverschijnselen krijgen, zij zijn er vaak wat eerder bij dan de jongens. Ze willen al wat meer loskomen van ouders, krijgen wat schommelingen in hun humeur en nemen niet meer zomaar alles aan van ouders of andere volwassenen. Knuffelen met je ouders en een kus in het openbaar kunnen ineens over zijn. Leeftijdsgenootjes en ‘erbij’ horen worden belangrijker. Er wordt niet meer zomaar genoegen genomen met wat wíj vragen of zeggen en er komt meer weerwoord. Aanstaande pubers hebben ineens over van alles een mening, krijgen meer inzichten en gaan meer nadenken over allerlei zaken. Vaak lekker zwart-wit. 

Het kan natuurlijk ook gewoon zijn dat jouw dochter met de jaren wat mondiger wordt. Hoe dan ook lokt het vaak van alles uit bij ons als ouder, wanneer je kind overal een wedervraag op stelt of weerwoord op heeft. Het zou zo fijn zijn als ze gewoon doen wat we vragen zonder gemor of wedervragen.

Hoort erbij

Helemaal voorkomen kun je het alleen niet en dat is eigenlijk maar goed ook. Het hoort bij opgroeiende kinderen dat ze hun eigen mening en visie gaan vormen over dingen en dat ze die met ons delen. Dat ze voor zichzelf gaan opkomen. Zeker thuis bij je ouders en broers of zussen kun je dat heerlijk ongezouten doen. Mooi oefenmateriaal dus! Terwijl je op school braaf moet luisteren en met vrienden zorgvuldig moet omgaan omdat je erbij wil horen en ze niet wil kwijtraken. Je directie familie is eigen en blijft van je houden, ook al doe je af en toe lekker tegendraads en irritant. 

Tips

Deels moet je het dus accepteren, maar je kunt er natuurlijk wel iets aan doen. Een paar tips voor zoveel mogelijk medewerking en zo min mogelijk discussie met je dochter:

• Als je een vraag stelt, kan je kind ook nee zeggen! Het geeft ruimte voor een eigen mening en reactie. Bewaar je vragen dus voor momenten dat een kind ook echt een keuze heeft. Moet iets gewoon gebeuren dan moet je niet vragen maar stellen. 
  Dus niet: ‘Wil je even helpen met afruimen?’ Maar: ‘Ik wil dat je eerst de tafel mee helpt afruimen voor de tv aan gaat.’ Of: ‘Als de tafel is afgeruimd mag de tv aan.’ 
• Formuleer je vraag met een keuze erin. Dus niet: ‘Ga je nu eindelijk je kamer eens opruimen?’ Maar: ‘Ruim je je kamer vandaag op of morgen?’ 
• Voorkom discussie. Er komt vaak een wedervraag of weerwoord, jij hebt de keuze om hier weer op in te gaan of niet. Zeg het als het voor jou klaar is en geef antwoord als de reactie van je dochter reëel is of echt iets toevoegt. Wanneer je aangeeft dat je helder bent geweest en er niet meer op ingaat, doe dat dan ook echt niet meer. Als je regelmatig (na een tijdje proberen) toch weer reageert, is de beloning compleet en blijft ze het doen! Over veel dingen kan gepraat worden en sommige dingen zijn onderhandelbaar maar sommige ook niet. Klaar, punt. Wees heel duidelijk en kordaat op die momenten, dat geeft minder ruimte voor reactie. 
• Probeer heel duidelijk te zijn in je vragen en verzoeken. Hoe beter jij het formuleert en hoe meer vanuit een ik-boodschap, hoe minder het weerwoord. Leg direct duidelijk uit waarom je iets wil of waarom iets niet kan of mag. 
• Betrek je dochter bij afspraken en beslissingen. Ze kan heel goed meedenken over hoe jullie iets kunnen doen of afspreken. Gezamenlijk gemaakte afspraken werken veel beter dan dingen die door ouders ‘zomaar’ worden opgelegd. 
• Stel zelf wat vaker vragen aan je dochter waar ze op kan reageren en over kan meedenken. ‘Hoe zie je dat voor je vanmiddag?’ Of: ‘Hoe zou jij graag willen dat we het afspreken?’
• Gebruik humor! Als je de humor kunt blijven inzien van haar weerwoord in plaats van er geïrriteerd op te reageren – wat heel begrijpelijk is hoor – bereik je vaak zoveel meer en kun je er zelf makkelijker mee omgaan. ‘Jee, ga je ook gewoon nog af en toe in één keer ‘ja mam natuurlijk’ zeggen’? Of: ‘Huh? In één keer ‘ja mam’? Moet je niet even een paar keer tegen me in gaan?’ Niet cynisch maar vanuit liefde en humor, dan kan het veel doen. 
• Het kan soms ook helpen als je het gewoon bespreekbaar maakt. ‘Lieverd, ik merk dat je van alles wat ik zeg iets vindt of een wedervraag hebt. Ik word er af en toe horendol van. Hoe kan ik mijn vragen of verzoeken zo maken dat jij ook zo nu en dan in één keer ja zegt of het gewoon accepteert? Grote kans dat je dochter een aantal van bovenstaande tips noemt! Of leg uit dat je er niet elke keer meer op in gaat en dat het ook soms gewoon klaar is.