Redactie Mentale gezondheid 19 jun 2018, 13:13

Leestijd: 2 minuten

Alleen naar de stad

Heel fijn om te horen dat jullie als ouder goed nadenken over dit soort vragen van een 11-jarige. Ik kan me jullie angst voor hangen in de stad ook zeker voorstellen, je ziet tenslotte genoeg ‘hangjongeren’ en niet allemaal even onschuldig. Aan de andere kant heeft ze ook de leeftijd om een beetje losgelaten te worden en hoort af en toe naar de stad gaan bij meiden van deze leeftijd er ook een beetje bij. Dat hoeft helemaal geen probleem te zijn of te worden, ook al hebben ze niet echt een doel.

In gesprek gaan met jullie dochter en goede afspraken maken over het ‘naar de stad gaan met vriendinnen’ is mijns inziens het beste wat je kunt doen. Met verbieden schiet je weinig op en dat lijkt me ook niet nodig. 

Een paar dingen die ik jullie ter overweging meegeef:

• Probeer je zorgen en twijfels naar haar toe niet al te groot te maken. Ze kan het gevoel krijgen dat jullie haar niet vertrouwen en dat werkt waarschijnlijk alleen maar averechts.
• Ik zou juist de insteek kiezen dat je begrip hebt voor haar vraag en dat je het op zich zo af en toe ook prima vindt, maar dat je het wel even wil hebben over hoe en wat tijdens dat bezoekje aan de stad.
• Zo kun je de risico’s, dingen die je niet wil en waar je je zorgen over maakt, op een rustige niet beladen manier bespreekbaar maken. Ook hoor je zo van haar hoe ze het zelf ziet en hoe haar vriendinnen dat zien. Zo krijg je een beeld van haar idee bij ‘in de stad zijn’. 
• Je kunt prima afspraken met haar maken en haar verantwoordelijkheid geven. Zeg haar dat jullie willen kijken of ze al oud genoeg is om op een goede manier naar de stad te gaan en maak afspraken over hoe vaak en bijvoorbeeld hoe lang. Merk je dat ze het nog niet aan kan of krijg je die berichten terug van anderen, dan is ze er helaas nog niet aan toe. Aan haar de keus en kans om te laten zien dat ze het aankan. Geen dreigementen, maar gewoon de keuze geven en wat eigen verantwoordelijkheid. Werkt vaak het beste, tenslotte zal ze als ze naar de middelbare school gaat vanzelf dit soort dingen gaan doen. Het beste kun je er nu mee ‘oefenen’. 
• Als je na een bezoekje aan de stad geen kruisverhoor afneemt, maar gewoon interesse toont en zo op de hoogte en in gesprek blijft, kun je denk ik goed in de gaten houden of je zorgen terecht blijken of dat ze het toch aan kan.

Ik hoop dat je er wat mee kunt.